منطقه‌گرایی در عصر جهانی شدن: مطالعه موردی سازمان منطقه‌ای گوام
چکیده
اتحاد و پیوند منطقه‌ای میان کشورها، امروزه به یکی از نگرانی‌های اصلی میان دولت‌ها تبدیل شده است. در عصر جهانی شدن در مناطق گوناگون جهان، گروه‌بندی‌های منطقه‌ای شکل گرفته است. مناطق گوناگون جهان با درک اهمیت موقعیت ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک خود، دارای سازه‌های منطقه‌ای با درجه‌های متفاوت منطقه‌گرایی هستند. یکی از مناطق ژئوپلیتیکی که عرصه رقابت میان ابرقدرت‌ها (آمریکا و روسیه) است منطقه ژئوپلیتیکی قفقاز است که همواره دو ابرقدرت خود را در این منطقه دارای منافع می‌دانند و به شکلی در این منطقه حضور دارند.کشورهای این منطقه که با چالش‌های ارضی، مرزی و خودمختاری روبرو هستند، در قالب سازمان منطقه‌ای گوآم به‌دنبال دستیابی به یک گروه‌بندی منطقه‌ای هستند. درواقع به‌دلیل مصلحت آمیز بودن نیروهای مشترک در صحنه‌های بین‌المللی و با هدف حل یا جلوگیری از مشکلات منطقه-ای گرجستان، اوکراین، جمهوری آذربایجان و مولداوی سازمان منطقه‌ای گوآم را در سال 1997 تأسیس کردند.
منطقه‌گرایی، جهانی‌شدن، قفقاز جنوبی، گوآم، گرجستان، اوکراین، جمهوری آذربایجان، مولداوی، ازبکستان
کلید واژگان
ازبکستاناوکراین
جمهوری آذربایجان
جهانی‌شدن
قفقاز جنوبی
گرجستان
گوآم
منطقه‌گرایی
مولداوی
شماره نشریه
101391تاریخ نشر
2012-08-221391-06-01
ناشر
دانشکده حقوق و علوم سیاسیUniversity of Tehran
سازمان پدید آورنده
دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی و مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی علوم پزشکی شیراز
شاپا
2008-08672345-3117
