راهکارهای ارتقای مسئولیت اجتماعی در میان مدیران ستادی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی

Abstract

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه بشر نگران آینده زمین و وارثان خود می‌باشد. شاید اگر آیندگان زمینی نیز امروز می‌توانستند به مانند مالکان، کارکنان و مشتریان سازمان‌های امروزی از حق و حقوق خود دفاع کنند، بزرگ‌ترین جنگ عالم گیر بین امروز و فردا بپا می‌شد و اینک که چنین توانی را ندارند، بعضی از مالکان خود خواه زمینی تنها به شعارهایی بسنده می‌کنند که به فکر حقوق آیندگان نیز هستیم. بررسی راهکار‌های ارتقای مسئولیت اجتماعی در میان مدیران ناگزیر است به ابعاد مسئولیت سازمانی، کارکردهای اقتصادی و حقوقی توجه لازم داشته باشد چرا که ارتباط معناداری این سه مؤلفه به هر چه میزان قوی باشد می‌تواند راهکار مورد نظر را تقویت نماید. روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی- پیمایشی محسوب می‌گردد که برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. یافته‌ها: با استفاده از آزمون کای اسکوئر (کای دو) مشخص شد بین مؤلفه‌های سازمان، حقوقی و اقتصادی رابطه‌ی معنا داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نهایی حاصله از پژوهش نشان دهنده‌ی این مطلب است که: در بخش مسئولیت سازمانی شامل مؤلفه های: ضوابط رفتاری، اخلاقی و اطاعت‌پذیری، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی مطلوب و موثر، میزان تعهد مدیران، و میزان نظارت بر امور سازمانی، ایجاد دلبستگی در نیروهای تخصصی، و شیوه عمل مدیران، حسن اجرای امور و برنامه‌ها در ارتقاء مسئولیت اجتماعی تأثیر گذار هستند با توجه به اینکه ضعیف ارزیابی شده‌اند لازم است مورد توجه جدی قرار بگیرد. در بخش اقتصادی: کاهش فساد اداری، کاهش فقر، افزایش رفاه عمومی، بین شفافیت در فعالیت‌های اداری، اقتصادی و تجاری، بازدهی مناسب و مطلوب، بین کاهش هزینه‌ها و افزایش کارایی، تأمین نظر مشتریان یا مراجعین مؤلفه‌های تأثیر گذار بودند برای ارتقاء مسئولیت اجتماعی می‌بایست مورد اهتمام جدی مدیریت قرار بگیرد. در بخش حقوقی: برای ارتقاء مسئولیت اجتماعی و تعلیم و تربیت مطلوب و مناسب، و ایمنی و بهداشت، مسئولیت حقوقی، رعایت حقوق کارکنان، رعایت حقوق ذینفعان از مؤلفه‌های تأثیر گذار بود که در بررسی به عمل آمده ضعیف ارزیابی شده‌اند.