اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر طرحواره ها در ارتقاء رضایت زناشویی

Abstract

مقدمه: رضایت زناشویی یک جنبه بسیار مهم و پیچیده از یک رابطه زناشویی است که عوامل مهمی در آن نقش دارند و می‌تواند به وسیله روش‌های مداخله‌ای مختلف تحت تأثیر قرار بگیرد. هدف پژوهش حاضر شناسایی طرحواره‌های غالب در نارضایتی زناشویی و بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر مدل طرحواره‌ها در ارتقاء رضایت زناشویی زوجین بود. روش: به این منظور، تعداد 40 نفر (زن و مرد) از زوجین دارای نارضایتی زناشویی پس از مصاحبه و ارزیابی به وسیله ابزارهای پژوهش (ENRICH، SCL-90، GHQ، YSQ-SF)، در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند و سپس مداخله روی گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد و در فهرست انتظار قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحواره‌های ناسازگار اولیه با نارضایتی زناشویی مرتبط هستند، همچنین مداخله طرحواره محور در ارتقاء رضایت زناشویی زوجین اثربخش بود. نتیجه‌گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر مدل طرحواره‌ها می‌تواند به عنوان یکی از روش‌های مداخله در زمینه مشکلات بین فردی زوجین به ویژه نارضایتی زناشویی مورد استفاده قرار بگیرد.