بررسی مقدماتی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته (NPI-40)

Abstract

زمینه: اخیراً موج جدیدی در پژوهش‌های مربوط به خودشیفتگی توسط روانشناسان شخصیت و بالینی، با گسترش ابزار معروفی به نام پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته ایجاد شده است. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی مقدماتی ویژگی‌های روان­سنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته 40 سؤالی در جمعیت ایرانی بود. روش: نمونۀ پژوهش شامل 410 نفر دانشجوی سال 1390 با میانگین سنی 26/25 (234 مرد و 176 زن) بود که با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته، مقیاس خودشیفتگی پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون-3 و مقیاس‌های برون گرایی و توافق جویی پرسشنامۀ ﺷﺨﺼﻴﺖ پنج ﻋﺎﻣﻠﻲ پاسخ دادند. ضرایب پایایی از نوع همسانی درونی و بازآزمایی و روایی هم‌زمان گزارش شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که پایایی بازآزمایی و همسانی درونی کل پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته به ترتیب برابر با 81/0 و 77/0 بود. همچنین ضرایب همبستگی نمرۀ کل این پرسشنامه با پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون-3 و خرده مقیاس برون­گرایی و توافق­جویی پرسشنامۀ ﺷﺨﺼﻴﺖ پنج ﻋﺎﻣﻠﻲ به ترتیب برابر با 82/0 و 73/0 و 68/0 محاسبه شد که بیانگر روایی همگرای مناسب پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته است. نتیجه­گیری: نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد که مدل هفت عاملی این پرسشنامه در جامعۀ ایرانی برازش دارد. همچنین نتایج تحلیل عامل چند متغیری نشان داد که میانگین کلی نمرات مردان از نمرات زنان در سطح معنی داری بالاتر است.