مقایسه تأثیر روش‌های آموزش دلگرمسازی، رفتاری و دارو درمانی بر مهارت‌های خودکنترلی در کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
213.4کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی اثر روش‌های آموزش دلگرمسازی مبتنی بر نظریه‌ی آدلر، آموزش رفتاری مبتنی بر نظریه‌ی بارکلی و دارودرمانی بر مهارت‌های خودکنترلی در کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی است. جامعهآماریپژوهشحاضرعبارتازکلیه والدین کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی که به درمانگاه کودک و نوجوان بیمارستان روان‌پزشکی روزبه شهر تهران مراجعه کرده و فرزندان آن‌ها بر اساس تشخیص روان‌پزشک و بر اساس پرسشنامه تشخیصی علایم اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی کانرز این اختلال را دارا می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 40 نفر از والدین (پدران و مادران) کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی مراجعه‌کننده به این درمانگاه برای پژوهش حاضر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اندازه گیری خود کنترلی کندال و ویلکاکس می باشد. نتایج تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نمرات Fنشان داد که به طور کلی بین اثربخشی سه روش مورد مطالعه در افزایش مهارت خودکنترلی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی تفاوت معنادار وجود دارد، 09/ 10= F.بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که روش‌های آموزش دلگرمسازی والدین بر اساس نظریات آلفرد آدلر و روش آموزش رفتاری والدین بر اساس نظریات راسل بارکلی بر افزایش مهارت خودکنترلی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی تأثیر دارد.
کلید واژگان
اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالیدلگرمسازی
آموزش رفتاری
خودکنترلی
دارو درمانیر
شماره نشریه
16تاریخ نشر
2014-11-221393-09-01
ناشر
دانشگاه علامه طباطباییAllameh Tabataba’i University
سازمان پدید آورنده
استادیار دانشگاه خوارزمیدانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
استاد دانشگاه علامه طباطبایی
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران
شاپا
2322-31892476-6410
