تاثیر استفاده از ضایعات پلیمری UPVC بر خواص مکانیکی بتن

Abstract

تولید و عرضه گسترده مواد پلاستیکی در دهه 50 میلادی یکی از دستاوردهای مهم بشر بود که امروزه بدلیل گوناگونی و تنوع، ارزان و در دسترس بودن، به عنوان صنعتی مهم انسان را به خود وابسته کرده‌اند. آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از آلاینده‌های فسیلی، مصرف‌گرایی برخی جوامع و رها‌سازی و بی‌ارزش دانستن بعد از اتمام دوره مصرف اولیه آنها، روشی غیرمنطقی بوده و در افق میان مدت و بلند مدت، هزینه‌های تحمیلی سنگینی نیز به همراه خواهد داشت. در این پژوهش، اثر اختلاط ضایعات پلیمری یو‌پی‌وی‌سی در دو شکل الیاف و دانه‌ای و در درصدهای حجمی مختلف (0، 5/2 ، 5، 5/7 و 10 درصد برای شکل الیاف) و (0، 5، 10 و 15 درصد برای شکل دانه‌ای)، جایگزین ماسه در ساخت بتن و انجام آزمایش‌هایی چون مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی و آزمایش‌های بتن تازه نظیر اسلامپ و وزن مخصوص بتن، در دستور کار قرار گرفت. نسبت آب به سیمان در تمامی اختلاط‌ها ثابت (45/0) و عمل‌آوری 7 و 28 روزه نمونه‌ها طبق شرایط استاندارد آزمایشگاهی انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که استفاده از این ضایعات در بتن، تا 5 درصد برای شکل الیافی و تا 10 درصد برای شکل دانه‌ای، کاهش ناچیزی در خواص مکانیکی و وزن مخصوص بتن داشته و سبب بهبود مقاومت کششی و خمشی می‌شود.