مطالعه برخی اثرات تراتوژنیک داروی گاباپنتین بر جنین¬ موش نژاد NMRI

Abstract

هدف: این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی گاباپنتین در زمان لانه گزینی و اندام سازی جنین طراحی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 40 موش ماده نژاد <em>NMRI</em> استفاده شد. موش‌های ماده باردار در 4 گروه ١٠ تایی، شامل سه گروه تجربی (I، II، III ) و یک گروه شاهد (دریافت کننده سرم فیزویوژی) دسته‌بندی شدند. سه گروه تجربی به ترتیب مقادیر 15، 30 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز از داروی گاباپنتین را از روز شش و نیم (GD6/5 ) لغایت روز چهارده و نیم (GD14/5) دوره بارداری به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند. موش‌ها در روز 5/18 حاملگی تشریح شده و جنین‌های آنها از نظر ناهنجاری‌های ماکروسکوپی توسط استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. وزن و قد جنین‌ها بر اساس طول سری-دمی اندازه‌گیری و ثبت گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون T-test، Tukey و ANOVA به کمک نرم‌افزار SPSS آنالیز گردید. نتایج: در هر سه گروه تجربی (I،II ، III ) میانگین وزن و طول سری-دمی در سه گروه تجربی به صورت معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافته بود (001/0><em>P</em>). همچنین افزایش معنی دار در میزان بروز ناهنجاری‌هایی مانند جذب جنینی، خونریزی در اندام های مختلف و تیروئید فولیکولار در مقایسه با شاهد مشاهده شد. نتیجه‌گیری: داروی گاباپنتین در موش در طی مراحل ارگانوژنز سبب جذب جنین، کاهش وزن و طول سری-دمی رویان می شود. همچنین ناهنجاری‌هایی مانند هموراژی و تیروئید فولیکولار را نیز در دورة جنینی القا می نماید.