القای اکسیداسیون پروتئین‌، فعالیت پروتئاز، تغییرات گروه‌های تیولی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانتی کل در گیاه سیب‌زمینی(Solanum tuberosum) توسط نانو نقره و نیترات نقره در شرایط کشت در شیشه

Abstract

<strong>هدف:</strong> در این تحقیق، به‏منظور مقایسه سمیت و تنش اکسیداتیو احتمالی ناشی از اعمال نانو نقره و یون نقره، اثر غلظت‌های مختلف آن‏ها بر بعضی از شاخص‏های بیوشمیایی مرتبط با اکسیداسون پروتئین‏ها در گیاه سیب‌زمینی مورد مطالعه قرار گرفته است. <strong>مواد و روش‌ها:</strong> گیاهچه‌های سیب‌زمینی حاوی یک گره، به محیط کشت پایه MS حاوی غلظت‌های 10،2،0، و 20 میلی‌گرم بر لیتر از نانو نقره و نیترات نقره منتقل شدند. پس از 4 هفته، جدا کشت‌های رشد یافته به‏‌منظور اندازه‌گیری شاخص‏های موردنظر برداشت شدند. <strong>نتایج:</strong> محتوی پروتئین کل برگ در جدا کشت‌های تیمارشده با نانو نقره یا یون نقره، به‏جز در غلظت 2 میلی‏گرم بر لیتر از تیمار یون نقره، با افزایش غلظت کاهش نشان دادند. همچنین، تغییرات قابل ملاحظه‌ای در الگوی الکتروفورزی پروتئین‏های برگ در 5 باند پروتئینی مشاهده شد. محتوی گروه‌های کربونیل در تیمارهای نانو نقره و یون نقره با افزایش غلظت نقره افزایش یافت. محتوی تیول‏های پروتئینی و غیر پروتئینی به‏ترتیب کاهش و افزایش را نشان دادند. به‏علاوه، افزایش بیشتری در فعالیت پروتئاز و توان آنتی‌اکسیدانتی کل در جدا کشت‌های تحت تیمار یون نقره در مقایسه با نانو نقره مشاهده شد. <strong>نتیجه‌گیری:</strong> بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت که آسیب اکسیداتیو در جدا کشت‌های تحت تیمار با نانو نقره بسیار بیشتر از جدا کشت‌های تیمارشده با یون نقره است و علاوه بر آزادسازی یون نقره، اثرات ویژه مرتبط با نانو ذرات هم می‌تواند در القای تنش اکسیداتیو ناشی از نانو نقره در گیاه سیب‌زمینی دخالت داشته باشد.