مطالعه تاثیر برخی شرایط حاد محیطی بر میزان بیان پروتئین Hsp70 نوترکیب کبد ماهی Rutilus Frissi Kutum در باکتری E. coli

Abstract

<strong>هدف: </strong>هدف مطالعه حاضر بررسی بیان بهینه Hsp70 نوترکیب کبد ماهی <em>Rutilus </em><em>Frissi</em><em> Kutum</em> در باکتری <em>E. coli</em> می باشد.<br /><strong>مواد و روش‏ها: </strong>به‏منظور بررسی میزان بیان پروتئین Hsp70 نوترکیب، باکتری <em>E. coli</em> ترانسفورم شده در محیط LB در زمان‏های 2، 4، 8، 12، 24، 36 و 48 ساعت، دماهای 20، 25، 30، 37، 45 و 50 درجه سانتی‏گراد، شرایط pH افراطی (5 و 9) و نیز در حضور فلزات سنگین همانند نقره، کبالت، آهن، کروم، جیوه، سرب، روی، کادمیوم، منگنز و نیکل کشت داده شد سپس با تهیه­ی عصاره­ی سلولی، میزان بیان Hsp70 با استفاده از SDS-PAGE 12 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و رنگ آمیزی با کوماسی بلو صورت گرفت.<br /><strong>نتایج: </strong>بیان بهینه پروتئین Hsp70 نوترکیب در زمان 4 و 8 ساعت، دمای 37 درجه سانتی‏گراد و pH برابر 5 صورت گرفت. به‏علاوه در حضور نمک های فلزات منگنز و کبالت، به‏ترتیب بیشترین و کمترین میزان بیان پروتئین نوترکیب مشاهده شد. همچنین <em>E. coli</em> دارای Hsp70 در مقایسه با باکتری کنترل، نسبت به NaCl تحمل و رشد بیشتری دارد.<br /><strong>نتیجه گیری: </strong>همه<strong> </strong>نتایج حاصل از مطالعه نشان می­دهد باکتری ترانسفورم شده در مقایسه با باکتری کنترل به‏دلیل دارا بودن Hsp70 نوترکیب در برابر شرایط حاد محیطی قادر به بقا بوده است. پروتئین Hsp70 نوترکیب با خاصیت چاپرونی خود از واسرشت شدن پروتئین­های حیاتی جلوگیری کرد است. بنابراین شرایط رشد توصیف شده در این مطالعه می تواند برای تولید بهینه پروتئین Hsp70 نوترکیب در میزبان <em>E. coli</em> استفاده گردد.