تاثیر مکمل‌سازی کوتاه مدت عصاره‌ی سیر بر مارکرهای استرس اکسیداتیو والتهاب متعاقب یک جلسه فعالیت هوازی در مردان غیر ورزشکار

Abstract

هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل ‌سازی کوتاه مدت عصاره‌ی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشی‌تام، مالون‌دی‌آلدهید و لکوسیت‌های خونی محیطی مردان غیرورزشکا‌ر پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد. مواد و روش‏ها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه‌) در دو گروه تصادفی همگن شده‌ی مکمل عصاره‌ی سیر(700 میلی‌گرم در روز) و شبه ‌دارو (700 میلی‌گرم در روز دکستروز) تقسیم شدند. همه‌ی آزمودنی‌ها پس از 14 روز مکمل‌سازی در یک قرارداد ورزشی هوازی روی نوار گردان با 75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. نمونه‏ی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل سازی، نمونه‏ی‏ خونی دوم پس از تکمیل دوره‏ی مکمل سازی و نمونه‏ی سوم پس از قرارداد ورزشی گرفته شد. داده‌های نرمال با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی‌داری پنج درصد با نرم ‌افزار SPSS نسخه18بررسی شدند. نتایج: نتایج حاکی است که مصرف 14 روزه‌ی عصاره‌ی سیر قبل از فعالیت ورزشی موجب افزایش معنی‌داری (05/0P<) در ظرفیت ضد اکسایشی تام پایه ‌شد. از طرفی، ‌30 دقیقه فعالیت ‌هوازی به ترتیب باعث کاهش معنی‌دار ظرفیت ضداکسایشی ‌تام و افزایش معنی‌دار (05/0P<) مالون‌دی‌آلدهید و تعداد لکوسیت‌های خون محیطی ‌گردید. با این حال، دامنه‌ی تغییرات شاخص‌های اکسایشی و التهابی گروه شبه‌ دارو به طور معنی ‌دار (05/0P<) بیشتر از گروه مکمل سیر بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های حاضر می‌توان نتیجه گرفت که احتمالاً مکمل‌سازی عصار‌ه‌ی سیر می‌تواند با افزایش ظرفیت ‌ضد اکسایشی تام سرم پایه، از تغییرات نا مطلوب شاخص‌های آسیب‌های فشار اکسایشی و التهاب ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی هوازی در مردان غیر ورزشکار بکاهد.