تأثیر پویایی فناورانه بر کارایی عملیاتی: نقش میانجی انعطاف‌پذیری تولید

Abstract

امروزه تغییرات سریع تکنولوژی، فعالیت‌های بنگاه‌های اقتصادی را به‌طور عمیقی تحت تأثیر قرار داده است. درواقع رونق اقتصادی کشورها، صنایع و شرکت‌ها به بهره‌برداری مناسب از تکنولوژی وابسته است. امروزه سازمان‌ها به قدرت انطباق و انعطاف بسیار بالایی نیاز دارند تا نه‌تنها بتوانند در محیطی که ثابتش تغییر است، دوام بیاورند بلکه به کارایی نیز دست یابند. در این پژوهش تأثیر پویایی تکنولوژیکی بر کارایی عملیاتی با میانجی‌گری انعطاف‌پذیری تولید مورد بررسی قرار گرفته است. ابزار مورد استفاده به‌منظور گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می‌باشد که توسط کارشناسان و مدیران 101 شرکت تولیدی فعال در شهرستان رشت تهیه شده است. روایی پرسشنامه از طریق مبانی نظری و نظر خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفته است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز، از تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که می‌توان با افزایش انعطاف‌پذیری، پاسخ مؤثرتری به تغییرات تکنولوژیکی حاصل از محیط داد و منجر به کارایی عملیاتی بهتر گردید.