پیش‌بینی تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس کمال‌گرایی و راهبردهای شناختی یادگیری در دانشجویان

Abstract

هدف پژوهش حاضر پیش­بینی تعلل­ورزی تحصیلی بر اساس کمال­گرایی و راهبردهای شناختی یادگیری در دانشجویان بود. پژوهش حاضر از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی از نوع همبستگی-پیش بینی است. در این پژوهش تعداد 210 دانشجوی دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی 96-1395 پرسشنامه‌های تعلل­ورزی تحصیلی سولومون راث بلوم (1984) و کمال گرایی (مثبت و منفی) و راهبردهای شناختی موسویان (1383) را تکمیل کردند. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد رابطۀ مثبت و معناداری میان متغیرهای تعلل­ورزی تحصیلی و ابعاد کمال­گرایی (مثبت و منفی) وجود دارد؛ در حالی که رابطۀ منفی و معناداری میان ابعاد راهبردهای شناختی و تعلل­ورزی تحصیلی مشاهده شد. همچنین یافته‌ها حاکی از آن بود که به کمک کمال گرایی و راهبردهای شناختی می‌توان تعلل­ورزی تحصیلی دانشجویان را پیش­بینی کرد.