اثر‌بخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر افسردگی، بهزیستی و پیشرفت تحصیلی ‏دانش‌آموزان در دروس‌ ریاضیات و علوم تجربی

Abstract

تاکید روان‌شناسی مثبت‌گرا بر سلامت و بهزیستی، به ایجاد مداخله‌های آموزشی جدید با هدف ارتقاء بهزیستی در مدارس انجامیده است که باعث بهبود یادگیری و همچنین افزایش سطح بهزیستی دانش‌آموزان می‌شود. هدف عمده این مطالعه به‌کارگیری مدل مداخله روان‌درمانی مثبت‌گرا برای نیل به این اهداف است. پژوهش حاضر به صورت شبه‌آزمایشی و با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. از مدارس راهنمایی تهران به صورت تصادفی یک مدرسه به عنوان گروه آزمایشی (43 نفر) و مدرسه دیگر به عنوان گروه کنترل (41 نفر) در نظر گرفته شد. مداخله روان‌درمانی مثبت‌گرا در گروه آزمایشی اجرا شد. شرکت‌کنندگان، قبل و بعد از اجرای مداخله 14 جلسه‌ای، آزمون‌های افسردگی و‌‌‌ بهزیستی را تکمیل کرده و نمرات درس‌های ریاضیات و علوم تجربی، ثبت شد. از آزمون‌‌ تحلیل اندازه‌گیری مکرر چند متغیری برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. داده‌ها به صورت یک ماهه پیگیری شدند. یافته­ها نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌گرا در گروه آزمایشی، اثر معناداری بر روی کاهش میزان افسردگی داشته است (مجذور اتای تفکیکی = 35/0). همچنین گروه آزمایشی به میزان بالاتری از بهزیستی [معنا (مجذور اتای تفکیکی=28/0)، روابط (مجذور اتای تفکیکی= 27/0) و دستاورد (مجذور اتای تفکیکی= 17/0)] نسبت به گروه کنترل دست یافت. به علاوه، سطح پیشرفت‌تحصیلی ریاضیات (مجذور اتای تفکیکی = 05/0) و علوم‌تجربی (مجذور اتای تفکیکی= 12/0) نیز در گروه آزمایشی افزایش پیدا کرد. روان‌درمانی مثبت‌گرا به‌دلیل توجه ویژه‌ای که بر افزایش جنبه‌های مثبت‌گرا افراد دارد، می‌تواند موجب پیشگیری و کاهش علائم افسردگی و نیز افزایش شکوفایی دانش‌آموزان شود.