وضعیت تری‌هالومتان‌های آب شرب مناطق تهران و مقایسة آن با آب شرب خارج از محدودة آب و فاضلاب شهری

Abstract

در این مطالعه وضعیت آب شرب مناطق گوناگون تهران از نظر تری‌هالومتان‌ها در فصل بهار و تابستان سال 1388 در مناطق مختلف تهران بررسی و ارزیابی شده است. تری‌هالومتان‌ها ((THMs جزء اصلی‌ترین گروه تشکیل‌دهندة محصولات جانبی ناشی از گندزدایی آب آشامیدنی به‌وسیلة کلر محسوب می‌‌شوند. خطر بروز سرطان و عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی از عوارض این مواد هستند. در این تحقیق، از 6 منطقة آب و فاضلاب تهران و یک منطقة خارج از محدودة آب و فاضلاب شهری نمونه‌برداری شده است. با توجه به این‌که آب شرب در 6 منطقه آّب و فاضلاب تهران از منابع مختلفی از جمله آبهای سطحی (سد امیر‌کبیر و سد لتیان) و منابع زیر زمینی (بیش از سیصد و پنجاه حلقه چاه فعال) تأمین می‌شود, بنابراین, غلظت تری‌هالو‌متان‌ها در آب شرب در هریک از مناطق به‌طور جداگانه اندازه‌گیری و ارزیابی شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که غلظت تری‌هالو‌متان‌ها در آب شرب مناطقی که از آبهای سطحی تأمین می‌شوند (مناطق شمالی تهران) بیشتر از غلظت ترهالومتان‌ها نسبت به مناطقی است که از آبهای زیر‌زمینی تغذیه می‌شوند (مناطق جنوب و جنوب غربی شهر تهران). میانگین غلظت تری‌هالو‌متان‌ها در کل شهر تهران در فصل بهار و تابستان برای کلروفرم ppb49/2 ، برمودی‌کلرومتان ppb08/2، دی‌برموکلرومتان ppb95/0و برموفرمppb 15/0 است. با توجه به نتایج به‌دست آمده کلروفرم بیشترین و برموفرم کمترین غلظت را در نمونه‌های آب دارند , البته غلظت تری‌هالومتان‌ها در آب شرب تهران کمتر از حد مجاز ppb 80 تعریف شده توسط آژانس حفاظت محیط زیست آمریکاست.