اثر فعالیت های انسانی بر تجمع فلزات سنگین در آب رودخانه تجن در استان مازندران

Abstract

غلظت فلزات سنگین در رودخانه تجن استان مازندران در یازده ایستگاه و در قسمت های مختلف حوزه و پایین دست منابع آلودگی در طول سال 1380 مورد بررسی قرارگرفت. میانگین غلظت کادمیم ، مس، منگنز، نیکل، سرب، روی، کبالت و آهن در ایستگاه های مختلف رودخانه در فصل زمستان به ترتیب 7/9، 5/4، 5/28، 9/10، 3/20، 8/49، 1/23، 5/391 ، بهار 1/12، 8/5، 35، 2/13، 9/24، 8/62، 9/27، 465، تابستان 3/80، 7/29، 5/74، 5/28، 5/58، 7/66، 1/22، 7/1767 و پاییز 5/62، 9/24، 1/63، 3/22، 3/41، 6/58، 9/22 و 7/985 میکروگرم در مترمکعب اندازه گیری شد. میانگین غلظت های فلزات کادمیم، نیکل و سرب در رودخانه بخصوص در فصول تابستان و پاییز از حد اکثر غلظت قابل قبول آژانس حفاظت محیط زیست امریکا و توصیه شده سازمان بهداشت جهانی و در آب آشامیدنی به طور چشمگیری بالاتر است. نتایج همچنین نشان داد که غلظت تمامی فلزات بجز کبالت در رودخانه در فصول کم آبی بویژه تابستان، بیش از سایر فصول است. ترتیب بزرگی غلظت فلزات در رودخانه در فصول سال به این شکل است: زمستان، بهار، پاییز، تابستان. اثر آلایندگی منابع آلودگی اصلی رودخانه ازجمله شهر ساری و کارخانهء چوب و کاغذ مازندران بخصوص در فصول کم آبی بر بالا رفتن غلظت آلودگی در رودخانه ردیابی شد.