تعیین آلودگی کل مجاز رودخانه و تخصیص بار آلودگی براساس تغییرات فصلی، الگویی برای استانداردسازی و پایش چندپارامتره و محلی کیفیت آب

Abstract

یک چالش برای تعیین حداکثر مجاز انتشار آلودگی رودخانه وجود نوسانات کمی و کیفی فصلی ناشی از فعالیت‌های زراعی است. این پژوهش با استفاده از مدل Qual2k و شبیه‌سازی رودخانه تجن نشان می‌دهد چگونه می‌توان حداکثر بار آلودگی و غلظت مجاز پارامترها، مولفه کلیدی پایش، میزان خودپالایی و تخصیص بهینه بار آلودگی را در شرایط نوسانات فصلی تعیین نمود. مطابق بررسی‌های بعمل آمده و به منظور حفظ شرایط زیستی سالانه آبزیان، برآورد شد مجموعاً 4500 تن COD و 2500 تن نیتروژن کل ظرفیت نهایی بار آلودگی در دهانه رودخانه بوده و در این شرایط استاندارد غلظت مجاز پارامترهای COD، نیتروژن و فسفر کل در به ترتیب 9، 5 و 0.5 میلی‌گرم بر لیتر تعیین می‌گردد. همچنین میزان خودپالایی رودخانه در کاهش بار نیتروژن، فسفر و COD در مسیر جریان به ترتیب 6%، 9% و 50% برآورد شده که باعث می‌شود سهم آلودگی نقطه پایش از منابع آلاینده غیرنقطه‌ای در مسیر رودخانه به نسبت مخزن بالادست برای انتشار ترکیبات نیتروژن و فسفر بیش از 80% و برای COD تنها 20% باشد. بنابراین برای بهسازی کیفی رودخانه توصیه می‌شود با مدیریت مزرعه و کاهش 45% بار آلودگی مواد مغذی از زهاب‌های کشاورزی، غلظت مجاز اکسیژن محلول برای حفظ آبزیان رعایت گردد.