نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقری مصلح‌آبادی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorعلی‌اکبری بیدختی, عباسعلیfa_IR
dc.contributor.authorقرایلو, مریمfa_IR
dc.contributor.authorخلیفه, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:01:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:01:31Z
dc.date.available1399-07-09T05:01:30Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:01:31Z
dc.date.issued2019-07-23en_US
dc.date.issued1398-05-01fa_IR
dc.date.submitted2018-08-18en_US
dc.date.submitted1397-05-27fa_IR
dc.identifier.citationباقری مصلح‌آبادی, امیر, علی‌اکبری بیدختی, عباسعلی, قرایلو, مریم, خلیفه, رضا. (1398). بررسی تجربی تأثیر ذرات آب‌دوست بر تعدیل مه. فیزیک زمین و فضا, 45(2), 373-382. doi: 10.22059/jesphys.2019.262718.1007027fa_IR
dc.identifier.issn2538-371X
dc.identifier.issn2538-3906
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jesphys.2019.262718.1007027
dc.identifier.urihttps://jesphys.ut.ac.ir/article_69151.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/273481
dc.description.abstractتشکیل مه باعث کم شدن دید افقی می­شود و دید افقی پایین می­تواند باعث بروز مشکلاتی عمدتاً در فرودگاه­ها و جاده‌ها شود. از این­رو با تشکیل مه مصنوعی در آزمایشگاه، تأثیر برخی هواویزها بر روی مه بررسی می­شود. ذرات آب­دوست می­توانند به‌عنوان هسته­های میعان با افزایش شعاع مؤثر و کاهش غلظت قطرک­ها، در تعدیل مه مؤثر باشند. در این مطالعه، آزمایش­ها بر روی سدیم هیدروکسید، اوره و نمک انجام شده است که با هواویزهای زمینه مقایسه شده­اند. ابتدا عمق نوری مه محاسبه و سپس توزیع اندازه قطرک­های مه تخمین زده می­شود. همچنین دیگر پارامترها مانند غلظت قطرک­های مه، محتوای آب مایع و زمان ماندگاری مه، مورد ارزیابی قرار می­گیرد. نتایج حاکی از آن است که ذرات آب­دوست به‌عنوان هسته­های میعان، نقش به‌سزایی را در تعدیل مه ایفا می­کنند. به­طوری‌که در حضور این ذرات، غلظت قطرک­های مه در مقایسه با هواویزهای زمینه کاهش یافته است و مه رقیق­تر شده است. در حضور ذرات سدیم هیدروکسید غلظت کل قطرک­ها کاهش زیادی داشته است و مدت‌زمان ماندگاری مه به 31 ثانیه رسیده است که نشان می­دهد این ترکیب برای تعدیل مه عملکرد بهتری داشته است. همچنین هنگامی‌که ذرات سدیم هیدروکسید درون محفظه وجود داشتند، به‌طور مشاهداتی قطرک­های بسیار کوچکی که در انتهای فرآیند سه آزمایش دیگر بر روی پرتوی لیزر نوسان می­کردند، برای این ذرات وجود نداشتند.fa_IR
dc.format.extent514
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherInstitute of Geophysics, University of Tehranen_US
dc.relation.ispartofفیزیک زمین و فضاfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of the Earth and Space Physicsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jesphys.2019.262718.1007027
dc.subjectذرات آب‌دوستfa_IR
dc.subjectبررسی تجربیfa_IR
dc.subjectقطرک‌هاfa_IR
dc.subjectتعدیل مهfa_IR
dc.subjectهواشناسیfa_IR
dc.titleبررسی تجربی تأثیر ذرات آب‌دوست بر تعدیل مهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فیزیک فضا، مؤسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه فیزیک فضا، مؤسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فیزیک فضا، مؤسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume45
dc.citation.issue2
dc.citation.spage373
dc.citation.epage382


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد