| dc.contributor.author | دهقان منشادی, سیدهادی | fa_IR |
| dc.contributor.author | میرزائی, نوربخش | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسکندری قادی, مرتضی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T05:00:28Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T05:00:28Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T05:00:28Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T05:00:28Z | |
| dc.date.issued | 2013-02-19 | en_US |
| dc.date.issued | 1391-12-01 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | دهقان منشادی, سیدهادی, میرزائی, نوربخش, اسکندری قادی, مرتضی. (1391). بررسی لرزهزمینساخت و لرزهخیزی منطقه اصفهان. فیزیک زمین و فضا, 38(4), 1-22. doi: 10.22059/jesphys.2013.30202 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2538-371X | |
| dc.identifier.issn | 2538-3906 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22059/jesphys.2013.30202 | |
| dc.identifier.uri | https://jesphys.ut.ac.ir/article_30202.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/273142 | |
| dc.description.abstract | در این کار، گستره E ?54-5/49 و N ?1/34-31 برای بررسی لرزهزمینساخت و لرزهخیزی منطقه اصفهان انتخاب شده است. از نقشههای زمینشناسی با مقیاس 1:250000 و 1:100000 ناحیه اصفهان برای استخراج دقیقتر گسلهای ناحیه مورد نظر استفاده و از آن برای بررسی لرزهزمینساخت منطقه بهره گرفته شده است. بررسی سازوکار کانونی 18 زمینلرزه با 3/4Mw ? ، در این منطقه، وجود مولفه غالب معکوس را برای اکثر آنها (11 مورد) نشان میدهد. با استفاده از دادههای زمینلرزههای تاریخی و دستگاهی از منابع جهانی (USGS,ISC) و محلی فهرستنامه کامل و یکنواختی مشتمل بر 170 زمینلرزه دستگاهی و 10 زمینلرزه تاریخی از منطقه تهیه و براساس آن لرزهخیزی این ناحیه مورد بررسی قرار گرفته است. بهمنظور یکنواختی فهرستنامه، در هر ایالت لرزهزمینساختی رابطهای برای تبدیل مقیاس بزرگی mb به Ms تعیین و بهکار گرفته شد. برای محاسبه دقیقتر پارامترهای لرزهخیزی، عدم قطعیت بزرگی زمینلرزهها و همچنین آستانه کامل بودن دادهها، بررسی و مدنظر قرار گرفته است. مقدار پارامتر b (b-value) برای ایالت لرزهزمینساختی زاگرس و ایران مرکزی-شرق ایران در گستره مورد بررسی بهترتیب، معادل 05/0 ± 95/0 و 12/0 ± 81/0، نرخ رویداد زمینلرزه، ?، برای زمینلرزههای با بزرگی 3 ? Ms معادل 413/0 ± 976/4 و 129/0 ± 48/0، برآورد شده است. بیشینه بزرگی زمینلرزه قابل انتظار برای ایالت لرزهزمینساختی زاگرس در گستره مورد بررسی، Mmax، 67/0 ± 4/7 و برای ایران مرکزی-شرق ایران 74/1 ± 8/7 برآورد شده است. همچنین، تاثیر دستهبندی نکردن دادههای دستگاهی (با اختصاص آستانه کامل بودن و عدم قطعیت خاص آن دسته)، روی پارامترهای لرزهخیزی بررسی شده است، نتیجه آنکه تاثیر آن روی مقدار پارامتر b و نرخ رویداد محسوستر از تاثیر آن روی Mmax است. همچنین، باعث کاهش چشمگیر عدم قطعیت پارامترهای لرزهخیزی میشود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1614 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.publisher | Institute of Geophysics, University of Tehran | en_US |
| dc.relation.ispartof | فیزیک زمین و فضا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of the Earth and Space Physics | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22059/jesphys.2013.30202 | |
| dc.subject | آستانه کامل بودن دادهها | fa_IR |
| dc.subject | عدم قطعیت بزرگی | fa_IR |
| dc.subject | لرزهخیزی | fa_IR |
| dc.subject | لرزهزمینساخت | fa_IR |
| dc.subject | ناحیه اصفهان | fa_IR |
| dc.title | بررسی لرزهزمینساخت و لرزهخیزی منطقه اصفهان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری زلزلهشناسی، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 38 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 22 | |