تحلیل و بررسی اثرات ترافیکی و زیست محیطی چراغ های هوشمند و چراغهای غیر هوشمند در تقاطع ها

Abstract

سیستم SCATS یکی از سیستمهای کنترل هوشمند ترافیک است که توسط کامپیوتر مرکز و با دریافت اطلاعات از شناسگرها، فرمان زمان بندی چراغ تقاطع های یک شبکه را صادر می کند. این سیستم در بسیاری از شهرهای بزرگ و برتر در جهان از جمله تهران به کار رفته است. هدف این گزارش ارایه روشی برای ارزیابی کارآیی این سیستم در تهران است. تاکنون در شهرهای مختلف با روشهای گوناگونی، عملکرد شبکه حمل و نقل شهری را قبل و بعد از نصب سیستم SCATS مقایسه کرده اند و برای ارزیابی از پارامترهایی مثل زمان سفر و یا زمان تاخیر و توقف در تقاطع استفاده شده است. آمارگیری توسط اتومبیل آزمایش و شمارش در سه تقاطع سهروردی در تهران انجام شد. این آمار شامل زمان سفر محور مذکور و نیز میانگین زمان تاخیر در ورودیهای هر تقاطع بود که قبل و بعد از نصب سیستم هوشمند SCATS برداشت شد. نتایج اولیه نشان می دهد که با نصب این سیستم، زمان سفر از 4 تا 37 درصد کاهش داشته است. همچنین میانگین تاخیر به ازای هر وسیله نقلیه در اوج صبح در تقاطع سهروردی- کیهان 38 درصد کاهش و در دو تقاطع سهروردی- مطهری و سهروردی- بهشتی به ترتیب 37 و 1 درصد افزایش داشته است. در ساعات غیر اوج در هر سه تقاطع بین 11 تا 37 درصد کاهش زمان تاخیر مشاهده شده است. در ساعت اوج عصر نیز از کمتر از 1 درصد تا 42 درصد کاهش زمان تاخیر ملاحظه شد. از آنجایی که ارتباط مستقیمی بین میزان روان شدن ترافیک و زمان سفر با میزان تولید آلاینده در شبکه های ترافیکی وجود دارد، در ادامه تحقیق حاضر با توجه به تغییر زمان سفر بین دو حالت هوشمند و غیرهوشمند سعی شده است تا میزان کاهش آلاینده های مختلف در یک سیکل حرکت در مسیر آمارگیری شده بدست آید که می تواند نشان دهنده اثرات زیست محیطی استفاده از چراغهای هوشمند در تقاطع ها باشد. به طوری که با هوشمند شدن چراغهای سه تقاطع و فقط برای طی یک مسیر کوتاه 751.786 کلیوگرم از میزان مجموع آلاینده های مختلف از جمله منواکسیدکربن و متان کاسته شده است. به منظور نتیجه گیری نهایی در مورد عملکرد سیستم SCATS پیشنهاد می شود که آمارگیری در شبکه های دیگر نیز انجام شود.