بررسی تغییرات فصلی میزان کلروفیلa در آب مخازن چاه‌‌نیمه های سیستان

Abstract

<strong>چکیده </strong><br /> <strong>زمینه و هدف:</strong> کلروفیلa رنگدانه اصلی فرآیند فتوسنتزی در بوم سازگان های آبی است. با اندازه گیری کلروفیلa نه تنها می توان زیست توده آن را تخمین زد، بلکه یک شاخص واقعی قابل رویت برای حالت تروفیک آن بوم سازگان آبی به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات فصلی غلظت کلروفیلa، در آب چاه­نیمه های سیستان می باشد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> طی چهار فصل نمونه ها از بهار تا زمستان 1389 از مخازن آبی چاه نیمه برداشت شدند. هدایت الکتریکی و pH نمونه‏ها در زمان نمونه­برداری و در محل اندازه گیری شد. برای اندازه گیری میزان کلروفیل a، نمونه ها عصاره گیری شده و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر مدلUnico 2100/ visible/ Uv visible میزان جذب عصاره در طول موج­ های مختلف با روش استانداردASTM 8012 سنجش شده، سپس با استفاده از معادله استاندارد، غلظت کلروفیلa محاسبه گردید.<br /> <strong>یافته ها:</strong> محدوده میانگین pH در ایستگاه­ های مورد مطالعه بین 87/8-72/8 و میانگین هدایت الکتریکی بدست آمده بین 579-540 میکروزیمنس بر سانتی متر بود. بیش‏ترین میانگین فصلیکلروفیلa در فصل تابستان و در چاه نیمه3 (32/0 ±17/2 میکروگرم بر لیتر) و کم‏ترین میانگین کلروفیلa در فصل زمستان و در چاه­نیمه های 1 و 2 (28/0 ±82/0 میکروگرم بر لیتر) بدست آمد. نتایج آزمون ANOVA نشان داد که تفاوت معنی دار آماری در میزان میانگین غلظت کلروفیلa در فصول بهار و تابستان با فصول زمستان و پاییز وجود دارد(05/0>.(p<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> با توجه به میزان بدست آمده از کلروفیلa در این تحقیق و مقایسه آن با استاندارد آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، می­توان نتیجه گرفت که مخازن چاه­نیمه در گروه دریاچه هایتغذیه گرا قرار ندارد و جزو مخازن اولیگوتروف می باشند_.