بررسی تغییرات شرایط حرارتی حاکم برساختمان‌های مسکونی در نیمه دوم دوران قاجار با استفاده از روش کارکردی

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> پژوهش حاضر تغییرات شرایط حرارتی حاکم بر ساختمان­های مسکونی در ربع سوم و چهارم دوران قاجار را مورد بررسی قرار می­دهد. بر این اساس سوال­های زیر در انجام این پژوهش مد نظر می­باشند: <br /> 1) آیا هماهنگی یا سطوح معنی­داری بین شرایط حرارتی بناهای مسکونی در این دوره 80 ساله مشاهده می­شود؟ <br /> 2) آیا این تفاوت­ها نسبت به دوره زمانی ساخت بنا تغییراتی به خود دیده­است؟ <br /> 3) آیا نابسامانی در ساختار معماری ایران در این دوران در ساختمان­های مسکونی و به لحاظ شرایط حرارتی نیز حاکم است؟ <br /><strong>روش بررسی:</strong> در این راستا تعداد 60 بنای مسکونی به نسبت مساوی از سه شهر کاشان، اصفهان و یزد طوری انتخاب شده­اند که در دو دوره 40 ساله و به تعداد مساوی قرارگیرند. روش تحقیق در این پژوهش استفاده از روش کارکردی در محاسبات شرایط حرارتی است که برای تحلیل یافته­ها از شاخص آماری میانگین و انحراف معیار با فاصله اطمینان 95% (2SD) و خطای مطالعه (P<0.05) استفاده شده است. همچنین برای مقایسه میانگین کمیت­های جوامع مورد بررسی از آزمون (T Test) استفاده شده است و نهایتاً نمودارها به کمک نرم­افزار excel استخراج گردید. <br /><strong>یافته­ها:</strong> نتایج آماری نشان دهنده اختلاف معنی­داری در جهت کاهش قابل ملاحظه کمیت­های ضرایب انتقال سطحی و حجمی و نسبت H/Ĥ در ساختمان­های مسکونی ربع چهارم نسبت به ربع سوم دوران قاجار وجود دارد؛ بدین مفهوم که ساختمان­های مورد بررسی در ربع سوم دوران قاجار حائز شرایط حرارتی نامناسب­تری بوده­اند.