بررسی تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان رو به پایین و رو به بالا)

Abstract

روش های متفاوتی در تصفیه بیهوازی فاضلاب های غلیظ وجود دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان پایین رو و بالا رو) بوده است. <br />به منظور اطلاع از نتایج تحقیقات مشابه مطالعاتی انجام گرفت که متاسفانه در زمینه تصفیه شیرابه کارخانه کمپوست با فیلترهای بیهوازی مطلبی به دست نیامد. سپس تحقیق حاضر در طول مدت 12 ماه در مقیاس فول اسکیل انجام گرفت و نهایتا از نرم افزار های مربوطه در رسم و تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. مدیای به کار رفته در راکتور از نوع سفال ساختمانی با سطح موثر <em> </em><em></em>87 بود. درصد ارتفاعی بستر در حدود 33 % راکتورها و توالی راکتورها بترتیب با جریان رو به پایین و رو به بالا بود. متوسط غلظت <em>COD</em> ورودی به راکتورها در طول انجام تحقیق <em>mg/l</em> 85000 بود. راکتورها <em>COD</em> حداکثر 140000 و حداقل 39400 میلی گرم بر لیتر را نیز تجربه نمودند. <em>pH</em> شیرابه ورودی به راکتور توسط محلول شیرآهک خنثی<em> </em>گردیده و متوسط دمای راکتور در طول انجام تحقیق<em>^o</em><em>c</em> 25 بود. پارامتر های مورد بررسی در این تحقیق عبارتند از میزان بازده حذف<em>COD</em>، حداکثر میزان بارگذاری، تغییرات <em>pH</em> راکتور بیهوازی با بارگذاری های مختلف و حد بحرانی دما در راکتور بیهوازی. بهترین کارایی سیستم در تصفیه شیرابه در غلظت <em>COD</em> ورودی <em>mg/l</em> 75000 و زمان ماند هیدرولیکی 11 ساعت و <em> OLR</em> برابر <em>KgCOD/m³.d</em> 6/4 بود که بیشترین بازده حذف <em>COD</em> برابر 7/97% به دست آمد. حداکثر بار آلی ورودی به راکتور بیهوازی برابر<em>KgCOD/m³.d</em> 1/11<em> </em>با <em>COD</em> ورودی <em>mg/l</em> 75000 بود که بازده حذف 2/86% به دست آمد. حداقل بار هیدرولیکی ورودی به راکتور بیهوازی در ابتدای راه اندازی راکتور ³<em>m</em>1 در روز و حداکثر آن نیز در حداکثر بازده حذف ³<em>m</em>40 <em> COD</em>در روز بود. راه اندازی راکتورهای بستر ثابت با غلظت های پایین <em>MLSS</em> نیز امکان پذیر است به طوری که در این تحقیق غلظت <em>MLSS</em> راکتور در ابتدا <em>mg/l</em> 400 بود و رفته رفته<em> </em>با افزایش غلظت <em>MLSS</em> بازده راکتور در حذف <em>COD</em> نیز افزایش یافت و به حد نهایی اش یعنی7/97% رسید. البته در برهه ای از زمان اقدام به تلقیح راکتور با لجن کشتارگاه شد. حد بحرانی دما <em>^o</em><em>c</em>19 تشخیص داده شد، به طوری که با پایین تر رفتن دما از این حد بازده راکتور به شدت کاهش یافت و به حدود 5-4% رسید. <br />راکتورهای با بستر ثابت توانایی تصفیه فاضلاب هایی(در این تحقیق شیرابه) با <em>COD</em> درحد <em>mg/l</em> 140000و بازده حذف <em>COD </em> برابر7/97% را دارا می باشند.