بررسی استحکام رشته نخ‌های لانگ‌لاین بکار گرفته شده در ناحیه شمال غربی خلیج فارس

Abstract

چکیده<br /> این تحقیق با هدف بررسی استحکام نخ‌های صید لانگ لاین قبل و بعد از استفاده در عملیات صیادی در منطقه خلیج فارس انجام شد. از هر نخ نو و کارکرده طناب اصلی و فرعی، 10 نخ انتخاب و جهت بررسی به آزمایشگاه انتقال داده شد. جهت اطمینان از یکسان بودن مواد تشکیل‌دهنده نخ‌ها، با استفاده از دستگاه FTIR جنس نخ‌ها تشخیص داده شد و نخ‌های مورد آزمایش به صورت نخ‌های بدون گره و در حالت خشک جهت بررسی استحکام در دستگاه اینسترون قرار داده شد. نتایج مقادیر استحکام در مقابل پارگی برای نمونه‌های نخ نو و کارکرده در طناب اصلی به ترتیب 84/8±74/318 و 7/6±31/295 و برای نمونه‌های نخ نو و کارکرده در طناب فرعی به ترتیب 83/30±65/309 و 3/13± 1/301 به دست آمد. نتایج نشان داد میانگین استحکام نخ‌های نو در طناب اصلی و طناب فرعی از میانگین استحکام نخ‌های کارکرده طناب اصلی و طناب فرعی بیش‌تر است و بین میانگین استحکام در مقابل پارگی نمونه‌های نخ نو و کارکرده در هر دو طناب اصلی و فرعی اختلاف معنی‌داری وجود دارد (001/0P<). همچنین بررسی استحکام تک تک نمونه‌های نخ در دستگاه اینسترون نشان‌دهنده این نکته است که نخ‌های کارکرده علاوه‌بر کاهش استحکام آن‌ها، از انعطاف و نرمی کمتری برخوردارند که احتمالا به‌دلیل تاثیر محیط دریایی و اثرات فشار وارده بر طناب‌ها می‌باشد. به عبارت دیگر، نخ‌های کارکرده بعد از مدتی علاوه‌بر کاهش استحکام آن‌ها، حالت خشک‌تری به خود می‌گیرند.