نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشیخی, فرشادfa_IR
dc.contributor.authorشیخی, فرهادfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:52:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:52:40Z
dc.date.available1399-07-09T04:52:40Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:52:40Z
dc.date.issued2012-03-20en_US
dc.date.issued1391-01-01fa_IR
dc.identifier.citationشیخی, فرشاد, شیخی, فرهاد. (1391). طرح ایراد بر نظریه جاذبه در اصوات موسیقایی. نشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی, 3(42), 47-58. doi: 10.22059/jfadram.2012.24369fa_IR
dc.identifier.issn2228-6012
dc.identifier.issn2676-7422
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jfadram.2012.24369
dc.identifier.urihttps://jfadram.ut.ac.ir/article_24369.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/270497
dc.description.abstractدر این مقاله به بررسی نظریه جاذبه مطرح شده توسط جناب آقای "شریف لطفی" پرداخته شده، که در کتابی با عنوان "روش نوین مبانی اجرای موسیقی" به چاپ رسیده است. شایان ذکر است که کتاب مذکور برگزیده بیست و یکمین دوره کتاب سال در جمهوری اسلامی ایران نیز می باشد. در ابتدا ایرادهای وارده به نظریه مذکور با توجه به قوانین ومحاسبات علمی، مطرح خواهد شد. سپس با توجه به توضیحات داده شده درمی‌یابیم، که نسبت بسامدی صداها در این کتاب نسبت به یکدیگر در (نظریه جاذبه) صحیح نیست. بنابراین به منظور محاسبه فاصله های موسیقایی متشکل از اصوات طبیعی که برای تشکیل گام ماژور (مد یُنی یَن) در میان اصوات هارمونیک ها وجود دارد، نظریه اصلاحی مطابق با اصول علمی مطرح می شود که مبنای آن فاصله های ملایم کامل مانند فاصله اُکتاو، پنجم درست و چهارم درست که از خوش صداترین فاصله‌های موسیقایی هستند، است تا با استفاده از نسبت بسامدی آنها ، و مقدار فاصله‌های دیگر مانند پرده‌‌های بزرگ،کوچک و بزرگ‌تر و نیم پرده های بزرگ و کوچک و ..... با استفاده از این نظریه به گونه علمی محاسبه شوند.fa_IR
dc.format.extent2191
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقیfa_IR
dc.relation.ispartofHonar--Ha-Ye-Ziba:Honar-Ha-Ye-Namayeshi Va Mosighien_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jfadram.2012.24369
dc.subjectجاذبهfa_IR
dc.subjectشریف لطفیfa_IR
dc.subjectمحاسبات علمیfa_IR
dc.subjectنسبت بسامدیfa_IR
dc.subjectنظریهfa_IR
dc.titleطرح ایراد بر نظریه جاذبه در اصوات موسیقاییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد موسیقی، دانشکده موسیقی، دانشگاه هنر تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد موسیقی، دانشکده موسیقی، دانشگاه هنر تهرانfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue42
dc.citation.spage47
dc.citation.epage58


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد