تأثیر الگوی حرکتی و شدت فعالیت بدنی بر میزان و نوع پروتئین اوری ورزشی در مردان جوان فعال

Abstract

<em>زمینه و هدف:</em><em> </em><em>پروتئین اوری ورزشی پدیده‌ای خوش خیم و زودگذر در میان ورزشکاران است، که بیش از مدت به شدت و نوع فعالیت وابسته می‌باشد. مطالعات فراوانی در رابطه با پروتئین اوری ورزشی شده، اما در رابطه با بررسی همزمان اثر الگوی حرکتی و شدت های زیر بیشینه فعالیت بدنی بر میزان دفع ادراری پروتئین، مطالعات محدودی وجود دارد. لذا بر آن شدیم تا تأثیر الگوی حرکتی و شدت فعالیت بدنی را بر میزان و نوع پروتئینوری بررسی نماییم. </em> <em>روش بررسی:</em><em> در یک کارآزمایی نیمه تجربی 10 مرد جوان فعال، پروتکل های تمرینی شامل 3 الگوی حرکتی متفاوت (گام زن، چرخ کارسنج ثابت، نوار گردان) را در دو شدت زیر بیشینه (70 و 85 درصد </em><em>MHR</em><em>) در روزهای جداگانه انجام دادند. میزان دفع آلبومین(</em><em>Alb</em><em>)، پروتئین تام، کراتینین و بتا دو میکروگلوبولین</em><em>(β2-m)</em><em> قبل و بعد از فعالیت جمع‌آوری شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار </em><em>spss</em><em> و آزمون‌های آماری تک متغیره واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون تی تست زوجی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.</em><em></em> <em> یافته‌ها:</em><em> تفاوت معنی‌داری در میزان دفع پروتئین در ادرار، به دنبال فعالیت با سه الگوی حرکتی در دو شدت متفاوت دیده نشد</em><em>.</em><em> (05/0 </em><em>P≤</em><em>) تنها کراتینین بعد از فعالیت با گام زن با شدت 85% ضربان قلب بیشینه افزایش معناداری نشان داد (05/0 </em><em>P≤</em><em>)که احتمالاً می‌تواند ناشی از به کارگیری توده عضلانی بیشتر به طور همزمان باشد.</em><em></em> <em>نتیجه‌گیری:</em><em> نتایج این مطالعه نشان‌داد، الگوهای حرکتی متفاوت در شدت‌های زیر بیشینه تأثیر چندانی بر پروتئین اوری ورزشی نداشته و محرکی برای تاثیر عوامل اثر گذار بر پروتئین اوری ورزشی نمی‌باشند. لذا پیشنهاد میگردد جهت حفظ سلامت جسمانی افراد، به طور منظم و مرتب از تجهیزات کارسنجی استفاده گردد</em>.