بررسی اثر درجۀ حرارت در غلظت کشندة (LC50 96-h) سم سایپرمترین (Cypermethrin) در ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum, Kamensky, 1901)
(ندگان)پدیدآور
شهبازی, سعیدمیرواقفی, علیرضاعابدی, مجیدطاهریان, مهدینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
طی این تحقیق سمیت حاد[1] حشرهکش سایپرمترین در سه سطح دمایی مختلف (15 و  20 و 25 درجۀ سانتیگراد) در بچهماهیان 1±3 گرمی (میانگین± SD) سفیدماهی دریای خزر (Rutilus frisii kutum Kamensky, 1901) به منظور تعیین غلظت کشندة 50 درصد از جمعیت ماهیان در 96 ساعت مطالعه و بررسی شد. آزمایشها به صورت ساکن[2] و بر اساس روش استانداردO.E.C.D  به مدت 4 شبانه روز (96ساعت) انجام و پارامترهای مؤثر فیزیکوشیمیایی آب از جمله pH، سختی کل، اکسیژن محلول و درجۀ حرارت کنترل شد. آزمایشهای ابتدایی به منظور یافتن محدودة کشندگی با رهاسازی بچهماهیان به داخل آکواریومهایی که به حجم 20 لیتر آبگیری و به طور مداوم هوادهی میشدند به تعداد 10 عدد بچهماهی برای هر آکواریوم انجام شد و پس از بهدستآمدن محدودة کشندگی تیمارهای نهایی با 6 تیمار و 3 تکرار مشخص شد و در نهایت بر اساس نتایج و با استفاده از آنالیز پروبیت، مقادیرLC10 ، LC30، LC50، LC70، LC90 و LC99 در 24، 48، 72 و 96 ساعت برای هر سه سطح دمایی بر روی سفیدماهی اندازهگیری شد و سمیت حاد (LC50 96-h) سم سایپرمترین برای بچهماهی سفید در دماهای ºC 1±15،  ºC1±20 و ºC 1±25 به ترتیب برابر54/1، 49/1 و 30/1 میکروگرم در لیتر به دست آمد. نتایج نشان داد با افزایش درجۀ حرارت سمیت سایپرمترین افزایش مییابد و مرگومیر بیشتری برای ماهیان اتفاق میافتد. در این آزمایش از نظر بالینی علائمی مانند خونمردگی در ناحیة ساقة دمی، تنفس غیرعادی، شنای نامنظم در ماهیان مورد آزمایش مشاهده شد.
 
کلید واژگان
حشرهکشدرجۀ حرارت
سایپرمترین
سفیدماهی (Rutilus frisii kutum)
LC50 96h
بیماریهای آبزیان
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2015-09-231394-07-01
ناشر
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد، گروه شیلات، دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه تهراندانشیار گروه شیلات، دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه تهران
کارشناس ارشد، گروه شیلات، دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه تهران
کارشناس ارشد، گروه شیلات، دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه تهران
شاپا
2008-57292423-7809




