مقایسه بررسی فعالیت ضد میکروبی عصاره آبی و هیدرومتانلی برگ گیاه سنبل آبی (Eichhornia crassipes)

Abstract

گیاه سنبل آبی <em>Echhornia crasipes</em> علی­ رغم این­که به ­سبب قدرت تکثیر بالایش جزو بدترین گیاه هرز دنیا اعلام شده است، از پتانسیل فیتوشیمی خوبی بر­خوردار است. از آن ­جائی ­که رویکرد جدید و نوآورانه محققان، استفاده داروئی از علف­ های هرز است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات ضد میکروبی عصاره­ های آبی و هیدرومتانلی گیاه مهاجم سنبل آبی بر عوامل بیماری ­زا انجام پذیرفت. پودر خشک برگ گیاه سنبل آبی با دو حلال متانول 80 درصد و آب به ­روش خیساندن عصاره­ گیری شد. فعالیت ضدمیکروبی بر روی دو گونه بیماری­زای آبزی و سه گونه بالینی مورد بررسی قرار گرفت. قطر هاله عدم رشد از آزمون انتشار در آگار با استفاده از چاهک بر روی غلظت­ های 5، 20، 100 و 400 میلی­ گرم بر میلی لیتر ار هر کدام از عصاره­ ها بررسی شد. با استفاده از روش رقیق ­سازی آگار حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری عصاره ­ها (MBC) تعیین گردید. عصاره­ی هیدروالکلی، بیشترین هاله عدم رشد را بر روی گونه بیماری ­زای آبزی <em>Streptococcus iniae</em> داشته است. عصاره آبی نیز بر روی گونه <em>Escherichia coli</em> بیشترین تاثیر ضد میکروبی را نشان داد (0/05≥<em>P</em>). مقایسه دوتائی آزمون تی ­تست مستقل بر روی تاثیر نوع حلال بر گونه ­های باکتری مورد بررسی نشان داد که اشرشیا کولی به ­طور معنی­ داری تحت عصاره آبی و استرپتوکوک اینیائی تحت عصاره هیدرومتانلی افزایش فعالیت ضد میکروبی نشان دادند (05><em>P</em>). مقادیر MIC بین 64 تا 256 میلی ­گرم بر میلی­لیتر و (MBC) 128 تا 512 میلی ­گرم بر میلی ­لیتر تعیین گردید. عصاره گیاه هرز سنبل آبی به­ سبب وجود متابولیت ­های ثانویه موثر از گروه ترکیبات فنلی، تانین و آلکالوئیدی دارای اثرات ضد میکروبی می ­باشد و نوع حلال مورد استفاده در میزان فعالیت ضد میکروبی آن موثر است.