نقش بخشودگی بین فردی در تاب‌آوری و شدت درد بیماران مبتلا به درد مزمن
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
219.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: در پی علاقه افزاینده به روان‌شناسی مثبت‌گرا، در سال‌های اخیر، پژوهش‌های مربوط به بخشودگی و ارتباط آن با سلامت، رشد سریعی داشته‌اند. هم‌راستا با این مطالعات، هدف مطالعه‌ی حاضر نیز بررسی نقش بخشودگی بین فردی در پیش‌بینی تاب‌آوری و شدت درد بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش‌کار: در این پژوهش توصیفی-همبستگی 218 بیمار مبتلا به درد مزمن از چند مرکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1393 با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، سه پرسش‌نامه‌ی مقیاس بخشودگی بین فردی (IFI)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویسون (CD-RISC) و سیاهه‌ی چندوجهی درد مزمن (MPI) بود. داده‌ها با روش آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 20تحلیل شدند. یافته‌ها: بخشودگی بین فردی با تاب‌آوری در بیماران مبتلا به درد مزمن، رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری داشته (05/0>P)در حالی که با شدت دردو سن این بیماران ارتباط معنی‌داری نداشت. هم‌چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه‌های بخشودگی بین فردی می‌توانند 42 درصد نمرات تاب‌آوری را بیماران مبتلا به درد مزمن پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج این مطالعه، گسترش فهم مفاهیم سازگاری مثبت هم‌چون بخشودگی بین فردی و تاب‌آوری در بیماران مبتلا به درد مزمن، کمک‌کننده است.
کلید واژگان
بخشودگیتابآوری
درد مزمن
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2016-06-211395-04-01
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی مشهدMashhad University of Medical Sciences
سازمان پدید آورنده
دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایراندانشجوی دکترای روان‌شناسی، مرکز تحقیقات روان‌تنی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
دانشیار گروه روان‌پزشکی، مرکز تحقیقات روان‌تنی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ، ایران
شاپا
1028-69181684-4300
