تاثیر تنش های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب آوری و سلامت روانی در رضایت شغلی تکنسین های بی هوشی

Abstract

نارضایتی شغلی منجر به کاهش عملکرد و اشتباهات کاری زیادی در کارکنان می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه‌ی تنش‌های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب‌آوری و سلامت روانی با رضایت شغلی و نقش پیش‌بینی‌کننده‌ی این ‌متغیرها در تبیین رضایت شغلی در تکنسین‌های بی‌هوشی انجام شد. روش‌کار: در یک مطالعه‌ی مقطعی 120 نفر از تکنسین‌های شاغل در اتاق عمل بیمارستان‌های تابعه‌ی دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و ایران در سال 1388 به صورت داوطلبانه و به شیوه‌ی در دسترس انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های تنش شغلی (JSS)، راهبردهای مقابله با تنش موس و بیلینگز، تاب‌آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC)، سلامت روانی (GHQ) و مقیاس رضایت-نارضایتی شغلی (JSDS) بر روی آزمودنی‌ها انجام شدند. نتایج با استفاده از روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به صورت گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته ‌ها: بین تنش شغلی، راهبرد مقابله‌ای مهار جسمانی و فقدان سلامت عمومی با رضایت شغلی رابطه‌ی معکوس و معنی‌دار و بین تاب‌آوری، راهبردهای مقابله‌ای حل مسئله و جلب حمایت اجتماعی با رضایت شغلی رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (05/0<em>P</em><). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که راهبرد مقابله‌ای حل مسئله به صورت مستقیم و تنش شغلی به صورت معکوس می‌توانند رضایت شغلی را به طور معنی‌داری تبیین کنند (01/0<em>P</em><). نتیجه‌ گیری: کاهش تنش شغلی و افزایش استفاده از راهبرد حل‌مسئله باعث افزایش رضایت شغلی تکنسین‌های بی‌هوشی می‌شود.