مقایسه ی سوگیری توجه به جلوه های هیجانی چهره ای در مبتلایان به اضطراب اجتماعی و گروه سالم غیرمضطرب با فن آوری ردیاب چشمی

Abstract

مقدمه: افراد از طریق پردازش اطلاعات اجتماعی، درباره‌ی دنیای اجتماعی اطلاعات کسب می‌کنند. شیوه‌ی توجه و تفسیر افراد درباره‌ی اطلاعات، اثری واضح بر نتیجه‌گیری آن‌ها از تعاملات اجتماعی‌شان دارد. این اطلاعات به شکل‌های متنوعی شامل رفتارهای غیرکلامی، نشانه‌های عروضی در کلام و جلوه‌های هیجانی چهره‌ای حاصل می‌شود. این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه‌ی سوگیری توجه به جلوه‌های هیجانی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی و افراد غیرمضطرب، از دستگاه ردیاب چشمی استفاده کرده است. روش‌کار: جامعه‌ی آماری این پژوهش، تمام دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در دامنه‌ی سنی 30-18 سال مراجعه‌کننده در نیمه‌ی دوم 1390 و نیمه‌ی اول 1391 به کلینیک دانشکده‌ی روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و جامعه‌ی بهنجار، دانشجویان غیرمضطرب 30-18 ساله‌ی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. آزمودنی‌ها 30 فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی و 30 فرد غیرمضطرب بودند. آزمودنی‌ها پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی، هراس اجتماعی و افسردگی بک را تکمیل کردند و توسط تکلیف دات‌پروب برای اندازه‌گیری توجه دیداری به جلوه‌های هیجانی چهره‌ای پویا با استفاده از دستگاه ردیاب چشمی مدل SMI RED250 آزمون شدند. اطلاعات با آزمون‌های تحلیل واریانس و تحلیل تی با استفاده از نرم‌افزارSPSS نسخه‌ی 16 تحلیل گردید. <br/>یافته‌ها: افراد مضطرب اجتماعی نسبت به گروه غیرمضطرب، به طور معنی‌داری گوش به‌زنگی سریع‌تری به جلوه‌های چهره‌ای تهدیدکننده دارند (05/0<em>P</em><). آزمودنی‌های مضطرب اجتماعی نسبت به گروه غیرمضطرب در 500 میلی‌ثانیه‌ی اول ارایه‌ی محرک‌ها، اجتناب بیشتری از جلوه‌های تهدیدکننده نشان دادند و در سرتاسر دوره‌ی ارایه‌ی محرک‌ها (3000 میلی‌ثانیه) به نشانه‌های تهدید اجتماعی، مدت زمان بیشتری توجه می‌کنند. <br/>نتیجه‌گیری: افراد با اختلال اضطراب اجتماعی مفروضه‌های منفی درباره‌ی این که چگونه افراد، آن‌ها را می‌بینند شکل می‌دهند که باعث توجه خاصی به نشانه‌های محیطی تهدیدآمیز می‌شود.