تأثیر جنگل‌کاری‏ های کاج تهران و سرو نقره ‏ای بر باران ‏ربایی در اقلیم نیمه‏ خشک

Abstract

این پژوهش با هدف مقایسة باران‏ربایی (<em>I</em>) توده‏های دست‏کاشت کاج تهران (<em>Pinuseldarica</em> Medw.) و سرو نقره‏ای (<em>Cupressus arizonica</em> Green.) در پارک جنگلی چیتگر تهران با اقلیم نیمه‏خشک انجام شد. میزان بارندگی (<em>GR</em>) با استفاده از 10 باران‏سنج دستی در نزدیک‏ترین فضای باز به توده‏ها اندازه‏گیری شد. برای اندازه‏گیری میزان تاج‏بارش (<em>TF</em>)، تعداد 50 باران‏سنج به‏طور تصادفی در هر توده نصب شد و اندازه‏گیری‏ها از شهریور 1391 تا شهریور 1392 انجام شد. از 55 رخداد <em>GR</em> اندازه‏گیری‌شده با مجموع عمق 5/262 میلی‏متر، مقدار <em>I</em> تجمعی کاج تهران و سرو نقره‏ای به ترتیب 0/80 میلی‏متر (5/30‌ درصد) و 3/60 میلی‏متر (0/23‌ درصد) و همچنین درصد باران‏ربایی (<em>I</em>:<em>GR</em>) به ترتیب 8/46 و 8/37 درصد به‌دست آمد. همبستگی‏های مثبت معنا‏داری بین <em>I</em> و <em>GR</em> در سطح 95‌ درصد برای کاج تهران (663/0 r = ؛811/0 + <em>GR</em>135/0<em>I </em>= ) و سرو نقره‏ای (757/0 r = ؛620/0 + <em>GR</em>100/0<em>I </em>= ) مشاهده شد. نتایج نشان داد درصد <em>I</em>:<em>GR</em> دو گونه فقط در کلاسة <em>GR</em>هایی با مقدار کم (0/5-1/0 میلی‏متر) اختلاف معنا‏داری با‌هم دارند (01/0P < ). نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که گونة سرو نقره‏ای مناسب‏تر از کاج تهران برای جنگل‌کاری در این اقلیم است، زیرا مقدار آب رسیده به کف جنگل در توده‏های سرو نقره‏ای بیشتر است.