تطور گفتمان تفویض در سده دوم هجری و طیف مفضّل بن عمر

Abstract

گفتمان تفویض به معنای غلو و جریان مفوضه از موضوعاتی اند که در بررسی تاریخ اندیشه امامیه<br />تاکنون بدانها کمتر توجه شده است. پژوهش های معدودی نیز که به این بحث پرداخته اند غالبا در<br />چارچوبی کلامی بوده است و از بررسی تفویض و مسائل مربوط ب ه آن در بستر تاریخی اش غفلت شده<br />است. این مقاله تاریخ شک لگیری و تطور گفتمان تفویض در سده دوم هجری را دنبال م یکند. پی گیری<br />این موضوع از نقطه آغاز آن، یعنی سده دوم هجری، نشان می دهد که گفتمان تفویض در دوره صادقین<br />غالبا در برابر جبر به کار می رفته است. « تفویض » علیهماالسلام هنوز معنای معهود آن را نداشته و<br />نگارنده در ادامه نشان م یدهد که از اواخر سده دوم هجری بود که گفتمان تفویض در جامعه شکل<br />گرفت؛ یعنی برخی عقاید غالیانه که تا پیش از آن وجود داشت، در قالب گفتمان تفویض و اصطلاح<br />مفوضه مطرح و صاحب هویت اجتماعی شد. این مقاله در ادامه به بررسی علل و زمینه هایی می پردازد<br />که موجب شد اصحاب مفضّل بن عمر یعنی مهم ترین گروه امامی که با این گفتمان پیوند یافت به<br />اعتقادات تفویضی متهم شوند و بعضا مفوضی خوانده شوند.