بررسی تاثیر سطوح تحصیلات مرغداران واحدهای تولیدی مرغ گوشتی استان البرز بر شاخص های نسبت انرژی و نسبت هزینه به منفعت

Abstract

مطالعه حاضر به بررسی سطوح تحصیلات مرغداران واحد های تولیدی مرغ گوشتی بر شاخص نسبت انرژی و شاخص نسبت هزینه - منفعت واحد های تولیدی مرغ گوشتی در استان البرز می پردازد. لذا ضرورت کسب دانش مرتبط با علوم کشاورزی و تخصصی جهت کسب بهترین درآمد جهت توجیه اقتصادی و کنترل هزینه های واحدها و همچنین جلوگیری از هدررفت انرژی در واحدها در صنعت طیور انجام گرفت. بنابراین داده‌های مورد نیاز، از 50 واحد تولید مرغ گوشتی فعال در استان البرز از طریق استفاده از پرسشنامه‌های حضوری در زمستان 1391 جمع‌آوری شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات تمامی داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. متغیرهای مستقل مورد بررسی، میزان نهاده‌های مصرفی(مقدار ارزش انرژی و اقتصادی در مباحث انرژی و اقتصادی) و متغیرهای وابسته میزان عملکرد انرژی و اقتصادی واحدهای تولیدی بود. کل انرژی مصرفی و خروجی به ترتیب در حدود 02/220 و 25/30 گیگاژول به ازای 1000 مرغ برآورد شد. مهمترین نهاده‌های انرژی گازوئیل، خوراک، گاز طبیعی و الکتریسیته بودند. کمترین مقادیر انرژی مصرفی نیز به نهاده‌های جوجه‌ی یکروزه، تجهیزات و نیروی کارگری اختصاص داشت. شاخص‌ نسبت انرژی 15/0 و شاخص هزینه به منفعت 11/1 محاسبه شد. نتایج نشان داد که سطوح تحصیلات مرغداران بر شاخص نسبت انرژی و شاخص نسبت هزینه به منفعت به ترتیب در سطح احتمال 5 درصد و یک درصد با استفاده از آزمون مقایسه میانگین دانکن معنی دار شده است. و بر این اساس تولید کنندگان با تحصیلات کارشناسی به بالا و مرتبط به علوم کشاورزی و بالاخص تخصص در صنعت طیور دارای تاثیر مثبت در افزایش کمی و کیفی تولید مرغ گوشتی و همچنین کاهش تلفات تولیدی به سبب آگاهی و تاثیر مدیریت دانش تولیدکنندگان داشته است.