نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی حمیدی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorنظم فر, حسینfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, مجیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:28:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:28:51Z
dc.date.available1399-07-09T04:28:51Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:28:51Z
dc.date.issued2020-06-21en_US
dc.date.issued1399-04-01fa_IR
dc.date.submitted2018-02-14en_US
dc.date.submitted1396-11-25fa_IR
dc.identifier.citationمحمدی حمیدی, سمیه, نظم فر, حسین, اکبری, مجید. (1399). تحلیل فضایی پارک‏ها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل کوپراس و GIS (مورد مطالعه: مناطق 22گانة شهر تهران). پژوهشهای جغرافیای انسانی, 52(2), 437-455. doi: 10.22059/jhgr.2018.248988.1007610fa_IR
dc.identifier.issn2008-6296
dc.identifier.issn2423-7736
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2018.248988.1007610
dc.identifier.urihttps://jhgr.ut.ac.ir/article_68485.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/262327
dc.description.abstractفضای سبز نمایندة طبیعت در شهر است و به‏عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکرة یگانة شهرها در متابولیسم آن‏ها نقش اساسی را داراست و کمبود آن می‏تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به‏وجود آورد. با توجه به اهمیت فضای سبز در زندگی شهری امروزی، هدف از تحقیق حاضر بررسی کمّی فضاهای سبز در مناطق 22گانة کلا‏ن‏شهر تهران است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی‏- تحلیلی است. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها و اطلاعات از مدل کوپراس و روش‏های خودهمبستگی فضایی در Arc Gis استفاده شده است. یافته‏های حاصل از تحلیل کوپراس نشان می‏هد مناطق 12، 3، و 16 به‏ترتیب با بیشترین امتیاز در جایگاه نخست و در مقابل مناطق 20، 14، و 13 با وضعیتی نامناسب‏تر در جایگاه آخر قرار گرفته‏اند. مقدار شاخص موران نیز 142<sub>/</sub>0 به‏دست آمده است که با توجه به نزدیکی به منفی یک نشان می‏دهد نحوة توزیع فضاهای سبز شهری به‏صورت تصادفی و بدون برنامه‏ریزی است. همچنین، نتایج k ریپلی نیز نشان داد فضاهای سبز شهری در سطح مناطق به‏صورت پراکنده توزیع شده و با افزایش فاصله بین فضاهای سبز شهری به‏صورت خوشه‏ای نزدیک‏تر شده است. درمجموع، وضعیت شاخص‏ها و سرانة فضای سبز شهری در مناطق 22‏گانه در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. با این‏ حال، با مقایسه‏ای که انجام گرفته است برخی مناطق وضعیت بهتری نسبت به دیگر مناطق داشته‏اند.fa_IR
dc.format.extent1386
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofپژوهشهای جغرافیای انسانیfa_IR
dc.relation.ispartofHuman Geography Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2018.248988.1007610
dc.subjectتابع k ریپلیfa_IR
dc.subjectتحلیل خودهمبستگی فضاییfa_IR
dc.subjectتهرانfa_IR
dc.subjectفضای سبزfa_IR
dc.subjectمدل کوپراسfa_IR
dc.subjectجغرافیا و برنامه ریزی شهریfa_IR
dc.titleتحلیل فضایی پارک‏ها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل کوپراس و GIS (مورد مطالعه: مناطق 22گانة شهر تهران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری رشتة جغرافیا و برنامه ‏ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه جغرافیا و برنامه‏ ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‏ ریزی شهری، تحصیلات تکمیلی پیام نور، تهرانfa_IR
dc.citation.volume52
dc.citation.issue2
dc.citation.spage437
dc.citation.epage455


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد