بهینه‌سازی حمل و نقل درون‌شهری یزد و علل وقوع تصادفات رانندگی

Abstract

حمل و نقل پیش‌نیاز و زیربنای توسعۀ پایدار است و نقش اساسی و کارآمدی در باروری امکانات و استعدادهای بالقوه دارد که این نقش و اهمیت را به‎منزلۀ یکی از مؤثرترین شاخص‌های رشد و توسعه، نمایان می‎کند. امروزه تعداد تصادفات در شهرهای کشور ما رو به افزایش است و درنتیجه خسارت‌های مالی ناشی از آنها که بر خانواده‌ها و دولت تحمیل می‌شود، بسیار بالا بوده و با توجه به اینکه خسارت‌های مالی، جانی، روانی و اجتماعی در مواردی جبران‎پذیر نیست، ضرورت دارد به‎منظور جلوگیری از خسارت تصادفات رانندگی راهکارهای مؤثری به‎اجرا گذارده شود. هدف از این مقاله بهینه‌سازی حمل و نقل درون‌شهری یزد با رویکرد توسعۀ پایدار است. نوع پژوهش بنیادی ـ توسعه‌ای و روش بررسی توصیفی ـ تحلیلی است که از مدل‎های تصمیم‌گیری چندمعیاره برای بهینه‌سازی حمل و نقل استفاده شده است. یافته‌های پژوهش مبین آن است که سالانه حدود ١١٠٠٠ تصادف در نواحی مختلف یزد رخ می‌دهد که کمابیش ٥ درصد از این تعداد مربوط به عابران پیاده است. تحلیل این آمار حاکی از آن است که در هر کیلومتر از راه‎های درجه 1، درجه 2 و خیابان‎های جمع و پخش‎کنندۀ این شهر، به‎ترتیب ٦٠، ٤٠ و ٥ تصادف در سال رخ می‌دهد. نتایج این پژوهش همچنین دلالت بر آن دارد که گزینه‎های مرتبط با تغییر جهت معابر و یک‎طرفه‎سازی برخی معابر منطقۀ مورد مطالعه، مؤثرترین شیوه برای بهینه‎سازی حمل و نقل در محدودۀ مرکزی شهر یزد است. گفتنی است، نسبت تعداد تصادفات به‎ازای هر ١٠٠٠٠ وسیلۀ نقلیه، کمابیش حدود 400 کیلومتر طی مسیر است.