طراحی بهینه و تحلیل مکانیکی بر اساس مدلسازی یک قطعه پیشبر-شیاربازکن توأم برای استفاده در ماشین های بی خاکورزی (کمبینات و برتینی)

Abstract

سیستم بی خاکورزی در کاهش هزینه های تولید، افزایش مواد آلی خاک، بهبود ساختمان خاک و حذف اثرات نامطلوب زیست محیطی نقش مهمی را ایفا می نمایند. لیکن بدلیل عدم وجود ماشین مناسب جهت کاشت مستقیم در اراضی شخم نخورده این روش به علت عدم تأمین تماس کافی بذر با خاک، در بسیاری از موارد موفق نبوده است.معرفی دستگاهی که بتواند در زمینهای سخت (شخم نخورده) و با وجود کلش محصول قبلی در زمین، بذر و کود را در داخل شیاری در دو عمق مختلف قرار دهد، اولین قدم در راه پیاده نمودن طرح های پایلوت بی خاکورزی و در نهایت ترویج آن در مناطق مستعد این روش کاش ت می باشد .میزان نیروهایی که به واحد شیاربازکن وارد می شود در عمل چندین برابر تئوری می باشد.از لحاظ تجربی و عملی و همچنین بر اساس نتایج طرح های تحقیقاتی بر روی ماشینهای بیخاکورزی در مزارع مناطق خشک و نیمه خشک ایران در حین عملیات بی خاکورزی پیشبرهای دیسکی مجموعه شیاربازکن به شدت آسیب می بیند این نتیجه حاصل شد که میزان ضخامت پیشبر چهار میلی متری موجود روی ماشین بی خاکورزی به ضخامت شش میلی متر افزایش داده شود. از طرفی، برخاک پارامترهای زیادی اثر می گذارند به همین دلیل ضریب اطمینان را نیز افزایش داده شد، تا اینکه مقاومت شیاربازکن را در برابر سنگلاخ و عوامل نامعین خاک و...بیشتر شود.در این تحقیق طراحی بهینه اجزای شیار بازکن تجزیه و ANSYS صورت گرفت و به کمک برنامه Solid works دیسکی توسط برنامه نرم افزاری مدلسازی تحلیل این شیاربازکن و سه قطعه اصلی مرتبط به این واحد پیشبر دیسکی صورت گرفت.در آخر تنش پیشبر بر اساس معیار فان میسز به دست آمده، بیانگر این است که حداقل تنش پیشبر در تمامی صفحه به مقدار1985.5 Pa، و حداکثر مقدار آن در سوراخ های متصل به توپی برابرباPa 1.0819×107بوده است.ضریب اطمینان در پیشبر اولیه برابر با 17.85 است و ضریب اطمینان در پیشبر بهینه برابر با 25 بدست آمد<br />