بررسی مقایسه‌ای نتایج مدل عددی و شواهد میدانی مورفولوژیکی و عوارض فیزیکی در سواحل میانکاله

Abstract

هدف این پژوهش صحت سنجی نتایج مدل عددی با شواهد فیزیکی موجود در ساحل میانکاله است. این پژوهش با استفاده از مدل‌سازی با نرم‌افزار مایک21 (ماژول‌های SW، HD و COUPLED MODEL FM) به همراه مطالعات میدانی و نمونه‌برداری رسوبی صورت پذیرفته است. بر اساس نتایج مدل عددی مایک در سواحل میانکاله، انرژی موج و سرعت جریان‌های ساحلی از غرب به شرق کاسته شده و همچنین اندازه ارتفاع امواج در درون دهانه خلیج گرگان تا 80 درصد کاهش را نشان می‌دهد. میانگین جهت جریان‌ها در یک سال در بیرون خلیج، از غرب به شرق بوده و درون خلیج، به صورت پادساعتگرد عمل می‌کند. نرخ کلی انتقال رسوب در زبانه میانکاله کمتر از 00002/0 متر مکعب در ثانیه بر هر متر است، که نرخ پایین انتقال رسوب از بالادست را نشان می‌دهد. سواحل شرقی حساسیت بالاتری از سواحل غربی نسبت به نوسانات تراز آب دریا دارند. نتایج مشاهدات میدانی و عوارض فیزیکی در ساحل نیز تأیید کننده نتایج بدست آمده از مدل عددی مایک در منطقه است. میانگین اندازه رسوبات سواحل میانکاله 106/0 میلی‌متر می‌باشد. سواحل میانکاله از نوع سواحل پراکنشی بوده و از غرب به شرق به خاصیت پراکنشی ساحل افزوده می‌شود. منطقه غربی منبع رسوبی و منطقه شرقی میانکاله مقصد رسوبی می­باشد. مدل عددی مایک نیز برای سواحل کم شیب از نوع پراکنشی پاسخگو است. مدل عددی مایک به وسیله‌ی شواهد فیزیکی ساحل صحت سنجی شده است.