بررسی سازوکار مقاومت شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) به حشره کش های پیریمیکارب و اکسی دی متون متیل

Abstract

شته سبز هلو یکی از آفات مهم کشاورزی در سرتاسر جهان میباشد. به دلیل استفاده مکرر و گسترده از ترکیبات شیمیایی، این آفت مکانیسمهای مختلف مقاومت به حشره کشها را بروز داده است. در این مقاله مکانیسم مقاومت به حشره کشهای پریمیکارب و اکسی دی متون متیل مورد بررسی قرار گرفت. زیست سنجی به روش قطرهگذاری و با استفاده از ماده تکنیکال پیریمیکارب و ماده فرموله شده اکسی دی متون متیل انجام شد. نتایج آزمایشات زیست سنجی روی 6 جمعیت جمع آوری شده از استانهای شمالی و شهرستان کرج نشان داد که جمعیتهای تالش، تیرتاش، پلنگر و کرج به حشره کشهای پریمیکارب و اکسی دی متون متیل حساس بودند. نتایج آزمایشات بیوشیمیایی مشخص کرد که در تیمار پیریمیکارب دوز بازدارنده 50 درصد آنزیم استیل کولین استراز (I50) به ترتیب برای جمعیتهای کرج، رشت و مقاوم 8-10×365/1، 8-10×366/1 و 5-10×89/1 مولار است. همچنین در تیمار اکسی دی متون متیل دوز بازدارنده 50 درصد آنزیم استیل کولین استراز به ترتیب برای جمعیتهای کرج، رشت و مقاوم 7-10×566/7، 7-10×236/8 و 6-10×11/2 مولار میباشد. نسبت غیرحساس شدن آنزیم استیل کولین استراز جمعیت مقاوم نسبت به پیریمیکارب و اکسی دی متون متیل به ترتیب 6/1384 و 7/2 بود. نتایج نشان میدهد که آنریم استیل کولین استراز جمعیت مقاوم، به این حشره کشها غیرحساس است.