| dc.contributor.author | افشار, مهدیه حقیقت | fa_IR |
| dc.contributor.author | بابالار, مصباح | fa_IR |
| dc.contributor.author | کاشی, عبدالکریم | fa_IR |
| dc.contributor.author | عبادی, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T04:13:14Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T04:13:14Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T04:13:14Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T04:13:14Z | |
| dc.date.issued | 2007-11-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-09-01 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | افشار, مهدیه حقیقت, بابالار, مصباح, کاشی, عبدالکریم, عبادی, علی. (1386). اثر منبع و مقدار نیتروژن بر تجمع نیترات در اندام‌های مختلف چند رقم توت فرنگی، Fragaria x ananassa Duch.)). مجله علوم کشاورزی ایران, 38(1) | fa_IR |
| dc.identifier.uri | https://jijas.ut.ac.ir/article_18751.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/257045 | |
| dc.description.abstract | در این تحقیق اثر منبع نیتروژنی بر تجمع نیترات در اندام‌های مختلف چهار رقم توت فرنگی به نام‌های آلیسو، سلوا،گاویتا و کامارسا، با روش آبکشت و پنج محلول غذایی حاوی مقادیر متغیر آمونیوم (s1= 0)،(s2=0.25)، (s3= 0.5)، (s4= 1)، (s5= 2) و مقدار ثابت نیترات ( 6 میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق بوته‌ها در دو فصل متفاوت تابستان و زمستان به ترتیب رشد رویشی و رشد رویشی و زایشی داشتند. طبق نتایج، در فصل تابستان درصد نیترات برگ به تدریج افزایش پیدا نمود. با افزایش نیتروژن آمونیومی، درصد نیترات برگ افزایش پیدا نمود. درصد نیترات طوقه و ریشه با افزایش نیتروژن آمونیومی به 5/0 میلی مولار به حداکثر رسید، و با افزایش بیشتر نیتروژن آمونیومی ثابت ماند. در بین ارقام، رقم سلوا بیشترین درصد نیترات طوقه و ریشه، گاویتا بیشترین نیترات برگ و کامارسا بیشترین نیترات دمبرگ را داشت. در فصل زمستان و در داخل گلخانه نیز درصد نیترات برگ و دمبرگ در نمونه برداری سوم بیشترین بود. درصد نیترات طوقه و ریشه با افزایش نیتروژن آمونیومی به بیش از 0.25 میلی‌مولار در محلول کاهش یافت. درصد نیترات میوه در محلول غذایی S2 ، به حداکثر مقدار رسید و افزایش بیشتر آمونیوم در محلول‌های غذایی موجب کاهش درصد نیترات میوه گردید. رقم سلوا، کمترین نیترات ریشه و طوقه، رقم گاویتا بیشترین نیترات برگ، طوقه، ریشه و میوه را داشت. در تابستان درصد نیترات برگ، ریشه، دمبرگ و طوقه به طور معنی داری بیشتر از فصل زمستان بود. در نهایت، در بین پنج محلول غذایی، محلول غذایی S5 و در بین چهار رقم کشت شده، رقم آلیسو به دلیل تجمع مقدار نیترات کم در میوه توصیه می‌گردد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 123 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | پرديس کشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم کشاورزی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Agriculture Science | en_US |
| dc.subject | نیتروژن آمونیومی | fa_IR |
| dc.subject | نیتروژن نیتراتی | fa_IR |
| dc.subject | ارقام توت فرنگی | fa_IR |
| dc.subject | آبکشت | fa_IR |
| dc.subject | تجمع نیترات | fa_IR |
| dc.title | اثر منبع و مقدار نیتروژن بر تجمع نیترات در اندام‌های مختلف چند رقم توت فرنگی، Fragaria x ananassa Duch.)) | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 38 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
