تأثیر مزارع نمایشی بر دانش فنی گندمکاران (مطالعه موردی در شهرستان اصفهان)

Abstract

هدف این تحقیق بررسی تأثیر مزارع نمایشی بر دانش فنی گندمکاران می‌باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و علی- مقایسه‌ای می‌باشد. گندمکاران شهرستان اصفهان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می‌دهند که با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای 394 گندمکار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در نهایت381 پرسش‌نامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی در دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه تهران و متخصصان و کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان تأیید شد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه از طریق تکمیل 30 پرسشنامه به وسیله گندمکاران در یکی از روستاهای خارج از نمونه آماری به عمل آمد, و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان می‌دهد که متغیرهای سطح مکانیزاسیون، سطح زیرکشت گندم، سطح تحصیلات وسابقه کشت گندم 4/36 درصد از تغییرات دانش فنی را پیش بینی می‌کند. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان می‌دهد که متغیرهای منزلت اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی و استفاده از کانال‌های ارتباطی 7/55 درصد از تغییرات دانش فنی را پیش‌بینی می‌کند. علاوه بر این بین میانگین‌های دانش فنی گندمکاران در رابطه با نظام زراعی، روش کشت گندم و نوع بذر مصرفی اختلاف معنی‌داری وجود دارد. و نیز بین میانگین دانش فنی گندمکاران بازدید کننده از مزارع نمایشی و گندمکارانی که بازدید نکرده‌اند اختلاف معنی‌داری وجود دارد. در نهایت نتایج حاصل از آنالیز تشخیصی نشان می‌دهد که 2/88 درصد از پاسخگویان بر مبنای تابع تشخیص به درستی طبقه‌بندی شده‌اند.