تأثیر محلول پاشی برگی اوره، در ترکیب با بنزیل آدنین بمنظور کاهش ریزش جوانه گل در درختان پسته

Abstract

تناوب میوه دهی در نتیجه ریزش جوانه گل ماده پسته در سالهای پربار می باشد. تاکنون تیمار موفقیت آمیزی در جلوگیری از این فرآیند گزارش نشده است. پژوهش حاضر در سالهای 79 و 80 به منظور جلوگیری از ریزش جوانه گل پسته باجرا درآمد. تیمارها روی دو شاخه جداگانه روی درختان رقم اوحدی در حالت پربار به کار برده شد. در سال اول از اوره در غلظتهای 0 ، 15/0 و 3/0 درصد نیتروژن و بنزیل آدنین در غلظتهای 0، 25، 50 میلی گرم در لیتر استفاده شد. در سال دوم اوره با غلظتهای 0، 3/0 و 6/0 درصد نیتروژن بنزیل آدنین در غلظتهای 50 و 100 میلی گرم در لیتر روی شاخه های درختان اوحدی که در حال پربار بودند بکار برده شد. بنزیل آدنین در غلظت 100 میلی گرم در لیتر به تنهایی و ترکیب با 6/0 درصد نیتروژن بطور معنی داری باعث نگهداری جوانه های گل گردید. در سال دوم میزان نگهداری جوانه گل 5/1تا 7/1 مرتبه در مقایسه با شاهد افزایش یافت. همبستگی مثبتی(84/0=r) بین محتوی نیتروژن شاخه های حامل جوانه گل و درصد نگهداری جوانه های گل پسته بدست آمد ولی این رابطه بین محتوی نیتروژن برگها و نگهداری جوانه های گل مشاهده نشد. می توان چنین فرض کرد که محتوی نیتروژن برگها ممکن است به سایر قسمتهای درخت در طول فصل رشد منتقل شده باشد. رابطه منفی بین وزن بذر و درصد پوکی در هر دو سال آزمایش مشاهده گردید.