بررسی صحرایی و آزمایشگاهی تغییرات سرعت نفوذ آب به خاک در اثر مواد معلق موجود در آب درطرحهای تغذیه مصنوعی

Abstract

جریان آبهای سطحی که به منظور تغذیه مصنوعی سفره های زیرزمینی بکار می روند عموما حاوی ذرات معلق زیادی هستند. این ذرات همراه با آب وارد سازه های تغذیه مصنوعی شده و در اثر ته نشینی آن ها یک لایه با نفوذ پذیری کم تشکیل می شود. یا به بخشهای عمیقتر خاک رفته وکاهش سرعت نفوذ خاک راسبب می شوند. پدیده انسداد یکی از عوامل محدودکننده تغذیه مصنوعی محسوب می شود. در تحقیق حاضر‘ ضمن بررسی این پدیده در دو طرح تغذیه مصنوعی رامشه وکهرویه در استان اصفهان ‘ اثر غلظت و دانه بندی مواد معلق با استفاده از بررسیهای صحرایی و یک مدل آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که به طور متوسط‘ سرعت نفوذ آب در استخرهای تغذیه مصنوعی از 2 متر در روز به حدود 5/0 متر در روز در طرح رامشه واز 5/1 متردر روز به حدود یک متر در روز در طرح کهرویه در طی 5 ماه در اولین سال بهره برداری کاهش یافته است. غلظت مواد معلق موجود در آب عامل اصلی بروز پدیده انسداد می باشد و دانه بندی آنها تأثیر کمی در روند این پدیده داشته است. برداشتن لایه رسوبی ته نشین شده سطحی در بازیابی سرعت نفوذ اولیه چندان موثرنبوده است. پیش پالایی آب برای رسوبات ورودی به سازه های نفوذی می تواند اثرات زیانبار انسداد را کاهش دهد.