اثربخشی روش یکپارچگی حسی در کاهش رفتارهای کلیشه‏ای کودکان درخودمانده

Abstract

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش یکپارچگی حسی بر کاهش رفتارهای کلیشه‏ای کودکان درخودمانده بود. 20 کودک درخودمانده با دامنة سنی 8 سال و دو ماه الی 14 سال از مرکز کودکان درخودمانده اردیبهشت اصفهان با روش نمونه‎برداری هدفمند، انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. کودکان گروه آزمایش، 11 جلسه درمانگری یکپارچگی حسی را دریافت کردند. طرح پژوهش تحقیق از نوع شبه­تجربی با پیش‎آزمون و پس‎آزمون بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس تجدیدنظرشده رفتارهای تکراری (بودفیش و دیگران، 2000) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند روش یکپارچگی حسی، رفتارهای کلیشه‏ای، وسواسی، آیینی، یکنواختی، محدود و خودآزاری کودکان درخودمانده را کاهش می‏دهد. با توجه به یافته‏های مذکور پیشنهاد می‏شود اثربخشی روش یکپارچگی حسی برای درمان ناتوانی‏های دیگر این کودکان مورد استفاده قرار گیرد. <br />واژه‌های کلیدی: درخودماندگی، یکپارچگی حسی، رفتارهای کلیشه‏ای