بررسی پتانسیل لرزهخیزی مناطق مختلف ایران با استفاده از شبیهسازی مونتکارلو
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
411.4کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
روابط تجربی رخداد زلزله، مانند رابطهی خطی گوتنبرگ - ریشتر، با رویکرد کاملا قطعی ارائه شده‌اند و با وجود عدم قطعیتها و احتمالات مختلف در رخداد زلزله، از دقت کافی برخوردار نمیباشند. عدم قطعیت موجود در تعیین تعداد زلزلههای با بزرگی مشخص ایجاب میکند تا برای تعیین تعداد رخداد زلزله از رویکرد احتمالاتی استفاده شود. در این مطالعه با بهرهگیری از شبیهسازی مونتکارلو و همچنین با فرض توزیع نرمال برای تابع توزیع احتمال بزرگی زلزله، پتانسیل لرزهخیزی در مناطق مختلف ایران به صورت احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیلهای احتمالاتی انجام شده برای مناطق مختلف ایران، تعداد رخداد زلزله با توزیع بزرگی نرمال و درصد احتمال مختلف را مشخص میکند. بر این اساس چنانچه ایران به بیست منطقهی لرزهخیز تقسیم شود منطقهی 12 (واقع در جنوب‌غربی ایران) لرزهخیزترین منطقه و منطقة 16 (واقع در شمال غربی ایران) کمترین تعداد رخداد زلزله را در بازة زمانی معین دارد.
کلید واژگان
ارزیابی خطر زلزلهتحلیل احتمالاتی
شبیهسازی مونتکارلو
لرزهخیزی ایران
مخاطرات زمین شناسی
شماره نشریه
12تاریخ نشر
2012-08-221391-06-01
ناشر
انجمن زمین شناسی مهندسی ایرانIranian Association of Engineering Geology
سازمان پدید آورنده
دانشیار مهندسی مکانیک سنگ، دانشگاه تربیت مدرس2. دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک سنگ، دانشگاه تربیت مدرس
استادیار مهندسی مکانیک سنگ، دانشگاه صنعتی همدان
دانشجوی دکتری مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی شاهرود
