بررسی کارآیی الگوریتم M5 در محاسبه حداکثر عمق چاله آبشستگی اطراف تکیهگاه پل

Abstract

<strong>آبشستگی صورت گرفته در اطراف تکیه</strong><strong>گاه</strong><strong>ها و پایه</strong><strong>ها پدیده</strong><strong>ای است که منجر به تخریب تعداد زیادی از پل</strong><strong>ها گردیده است. در این تحقیق برای شبیه</strong><strong>سازی حداکثر عمق چاله آبشستگی اطراف تکیه­گاه پل از الگوریتم درختی </strong><strong>M5</strong><strong> استفاده شده است. از مزایای این الگوریتم دقت بالا، سادگی و قابل فهم بودن آن است. برای ساخت و آموزش مدل از اطلاعات آزمایشگاهی منابع معتبر استفاده شد. پارامترهای مورد استفاده برای برآورد عمق آبشستگی اطراف تکیه</strong><strong>گاه شامل فاکتور شکل و طول تکیه</strong><strong>گاه، عمق و سرعت جریان و اندازه متوسط رسوبات بستر بوده است که به­صورت عدد فرود ذره، ضریب شکل تکیه</strong><strong>گاه، ضریب عمق</strong><strong>–</strong><strong> طول تکیه</strong><strong>گاه و ضریب شدت جریان به مدل درختی معرفی شدند. در مدل ساخته شده توسط الگوریتم </strong><strong>M5</strong><strong> و پس از عملیات هرس کردن، ضریب عمق</strong><strong>–</strong><strong> طول تکیه</strong><strong>گاه و ضریب شدت جریان بیشترین کاربرد را در ساختار درختی داشته و باعث تقسیم فضای مسأله به سه زیردامنه متمایز و ارائه رابطه رگرسیونی برای هر زیردامنه گشته است. برای بررسی کارآیی مدل درختی از تحلیل­های آماری متفاوت و مقایسه آن با معادلات ارائه شده توسط محققین مختلف استفاده شد. نتیجه این مقایسه نشان</strong><strong>دهنده کارآیی بالای الگوریتم </strong><strong>M5</strong><strong> در محاسبه عمق آبشستگی می</strong><strong>باشد. برای بررسی اهمیت هر کدام از پارامترهای ورودی بر میزان آبشستگی از تحلیل حساسیت استفاده گردید. بر این اساس ضریب عمق</strong><strong>–</strong><strong> طول تکیه</strong><strong>گاه بیشترین تأثیر را بر میزان آبشستگی داشته و حذف این پارامتر از مدل درختی باعث افزایش مجموع مربعات خطا از 37/4 به 41/19 گشته است. </strong>