انتخاب مناسب ترین سیستم آبیاری در دشت‌های فامنین، قهاوند و رزن

Abstract

<strong> </strong><strong>عوامل متنوع در انتخاب روش­های آبیاری، گزینش سیستم متناسب با شرایط مختلف را به مسئله­ای پیچیده </strong><strong>تبدیل کرده است. در این تحقیق با استفاده از روش امتیازدهی چارلز برت به انتخاب مناسب­ترین سیستم آبیاری در بین انواع سیستم­های بارانی شامل کلاسیک ثابت، جابجایی دستی، جابجایی چرخدار، قرقره­ای، دوار مرکزی، سیستم خطی و سیستم­های موضعی شامل تیپ،</strong><strong> قطره­ای</strong><strong>و بابلر و همچنین سیستم­های سطحی شامل آبیاری کرتی، نواری و جویچه­ای در دشت های فامنین، قهاوند</strong><strong> و رزن در استان همدان پرداخته شده است. برای امتیازدهی از خصوصیاتی مانند نوع محصول، نوع منبع آب، اقلیم، زمین و شرایط اجتماعی و ساختاری منطقه استفاده شده است. نتایج حاصل، نشان داد که در بین روش‌های آبیاری، در روش بارانی، کلاسیک ثابت، در رو‌ش موضعی سیستم تیپ و در روش‌ سطحی، سیستم کرتی بیشترین تناسب را با شرایط منطقه مورد مطالعه دارد. البته در بین سیستم­های کلاسیک ثابت، سیستم کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک علیرغم نیاز به تغییر استقرار آبپاش به دلیل سرمایه­گذاری کمتر، مناسب و قابل توصیه است. در مناطقی که روش سطحی گزینه مناسب باشد، استفاده از شبکه توزیع کم فشار و کاربرد هیدروفلوم می­تواند باعث افزایش راندمان و کاهش تلفات نفوذ گردد و در این مناطق لازم است که این موضوع مد نظر قرار داده شود. </strong>