مداخلات بشر دوستانه یک جانبه و حقوق بین الملل

Abstract

تحولات سریع جامعه بین المللی در دهه ۱۹۹۰ مسائل و پرسش های متعددی را<br />در عرصه های مختلف به وجود آورد. یکی از نقاط عطف این تحولات بهانه بشر دوستانه<br />سازمان ناتو و مداخله یک جانبه اش در کوزوو بود که مخالفان و موافقان متعددی را در<br />جامعه بین المللی ایجاد کرد. این مقاله به بحث دربارة مشروعیت مداخله بشردوستانه با<br />تأکید بر چالش های حقوقی و اخلاقی با اقدام یک جانبه در جامعه دولت ها می پردازد. نویسنده<br />سعی در پاسخ به این پرسش دارد که آیا اجازه سازمان ملل متحد شرط اساسی مداخله<br />بشردوستانه است و اگر چنین می باشد رابطه مناسب و شایسته میان شورای امنیت<br />و مجمع عمومی چیست؟ این مقاله ابتدا به چگونگی برخورد حقوق بین الملل و روابط<br />بین الملل با اقدام یک جانبه می پردازد و در ادامه به طور مفصل موارد جایگزین حقوقی<br />و اخلاقی اقدام ناتو در کوزوو را، در سه تفسیر ذیل، مورد بررسی قرار می دهد: اول اینکه<br />این مداخله غیرقانونی است و تهدیدی برای نظم بین المللی محسوب می شود. دوم، از<br />نظر حقوقی قابل توجیه نیست، اما از نظر اخلاقی قابل اثبات است. سوم اینکه این مداخله<br />نقطه عطفی در توسعه قواعد جدید حقوق بین الملل عرفی است که مداخلات بشردوستانه<br />یک جانبه را مجاز می داند.