راهکارهای گسترش و آموزش حقوق بشردوستانه در ایران

Abstract

جامعه ایرانی همواره در زمینه فراگیری حقوق بشر و حقوق بشردوستانه علاقمندی<br />ویژه ای از خود نشان داده است. در این زمینه پیگیری فعالیت های خیرخواهانه، راه ا ندازی<br />جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران و سپس جمعیت هلال احمر،مشارکت در کنوانسیون های<br />چهارگانه ژنو وپروتکل ها الحاقی آن و غیره قابل ذکرند.این موضوع درکنار ویژگی سیاسی<br />و اقتصادی خاورمیانه بر اهمیت گسترش و آموزش حقوق بشردوستانه درکشورمی افزاید.<br />پرسش کلیدی این پژوهش نیز در همین راستا مطرح می شود که چگونه می توان آموزش<br />حقوق بشردوستانه را در کشور فراگیر و نهادینه نمود؟ در راستای پاسخ به پرسش کلیدی<br />ذکر شده، پژوهشگر این فرضیه را مطرح می کند که آموزش های غیررسمی در فراگیری<br />و نهادینه ساختن حقوق بین الملل بشردوستانه در ایران از کارایی مؤثرتری برخوردارند.<br />به منظور آزمون این فرضیه، پژوهشگر از ابزارهای مشاهده، آزمایش و بررسی یافته های<br />پژوهشی در موضوع حقوق بشردوستانه در کشور بهره می برد. در همین زمینه متون<br />مدرن آموزش رسمی و غیر رسمی حقوق بشردوستانه، روش های مدرن آموزش حقوق<br />بشردوستانه با آموزش های غیررسمی سنتی حقوق بشردوستانه درکشور مورد بررسی و<br />مقایسه قرار می گیرند.