تأثیر روش خودآموزی بر عملکرد حل مسئله ی ریاضی دانش آموزان اختلال ریاضی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش با روش خودآموزی بر عملکرد حل مسئله ی ریاضی<br />دانش آموزان پسر دارای اختلال ریاضی در پایه ی پنجم ابتدایی انجام شد . به این منظور، بیست دانش آموز<br />آزمون ریون و آزمون ،DSM-IV به روش نمونه گیری چند مرحله ای (قضاوت معلم، فهرست تشخیصی<br />حل مسئله ریاضی ) از دوازده پایه ی پنج م ابتدایی شهرستان رفسنجان انتخاب شد ند. طرح پژوهش از نوع<br />شبه آزمایشی است و گروه های کلاسی دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم<br />شدند. دانش آموزان با نمرات پیش آزمون و پس آزمون همتاسازی شده و گروه کنترل در طی 12 جلسه ی<br />45 دقیقه ای با روش خودآموزی و گروه گواه به همان روش سنتی و شیو ه ی معمول آموزش دیدند . نتایج<br />با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس نشان داد که عملکرد حل مسئله ی ریاضی در دانش آموزان<br />گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه گواه افزایش یافته است . می توان نتی جه گرفت که روش<br />خودآموزی باعث بهبود عملکرد حل مسئله ی ریاضی در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی می شود .