بررسی مقدماتی الگوی ترسیم ساعت در کودکان با و بدون نارساخوانی تحولی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی ترسیم ساعت در کودکان<br />با و بدون نارساخوانی تحولی و ارزیابی آزمون ترسیم ساعت به عنوان<br />ابزاری برای غربالگری در جمعیت کودکان ایرانی انجام شد. پژوهش<br />حاضر از نوع پسرویدادی با گروه همتا است که در آن 53 دانشآموز<br />نارساخوان 9 تا 11 ساله با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و 53<br />دانشآموز عادی که از نظر سن، جنسیت، دست برتری، پایه ی تحصیلی<br />و هوش بهر با آن ها همتا بودند، با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب<br />شدند. از این رو حجم کل نمونه مورد بررسی 106 نفر بود.<br />شرکت کنندگان، پس از تکمیل فرم معلمان و والدین فهرست نشان هی<br />مرضی کودک، مقیاس هوشی وکسلر کودکان، آزمون تشخیص خواندن<br />و مصاحبه با ساختار براساس ملاکهای چاپ چهارم راهنمای تشخیصی<br />و آماری انجمن روان پزشکی آمریکا انتخاب شدند. مفهوم سازی زمان و<br />ترسیم ساعت، به طور جداگانه و با استفاده از سامانه نمره گذاری کوهن،<br />ریکی،کیبی و ادموندز که بر روی کودکان مدرسه رو هنجار شده بود،<br />مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل<br />شد. نتایج نشان داد که عملکرد کودکان با نارساخوانی تحولی، در ترسیم<br />ساعت و جایگزینی عقربه ها به طور معناداری از کودکان عادی<br />ضعیف تر است. تحلیل کیفی عملکرد، خطاهایی را آشکار ساخت که<br />ناشی از برنامه ریزی ضعیف در انجام تکلی فهای نیازمند هماهنگی است.<br />با توجه به تحلیل های کمی و کیفی و تفاوت های بین الگوی ترسیم<br />ساعت در کودکان با و بدون نارساخوانی تحولی، آزمون ترسیم ساعت<br />ابزار غربالگری مناسب و بخش سودمندی از ارزیابی جامع عصب <br />روان شناختی در کودکان با نارساخوانی تحولی است.